YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26515
KARAR NO : 2015/37441
KARAR TARİHİ : 10.11.2015
Tebliğname No : 4 – 2011/311839
MAHKEMESİ : Seyitgazi(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/07/2011
NUMARASI : 2011/18 (E) ve 2011/75 (K)
SUÇ : Tehdit
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Geçmişte birden çok suçtan mahkum olan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi gereği mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulandığı belirtmesine karşın hangi mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alındığının kararda gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık E.. K.. ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye uygun olarak, hükme “Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/409-2008/215 sayılı, 28.09.2009 tarihinde kesinleşen 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması” ibarelerinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1 madde ve fıkrası aracığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322 ve 326/son maddesi uyarınca davanın esasına, 10/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.