YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26072
KARAR NO : 2015/37558
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 4 – 2011/302742
MAHKEMESİ : Alanya(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2011
NUMARASI : 2009/542 (E) ve 2011/75 (K)
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık S.. A..’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizine gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçun kovuşturması şikayete bağlı olup, mağdurun 18.03.2010 tarihli celsede şikayetçi olmadığını beyan etmesi ve aynı oturumda hazır bulunan sanığın da mağdurun şikayetten vazgeçmesine açıkça itiraz etmediğinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 73/4 ile 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca şikayet yokluğu nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık S.. A..’ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden TCK’nın 73/4, CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca, KAMU DAVASININ DÜŞMESİNE, 11/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.