YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25344
KARAR NO : 2015/37344
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/290314
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/07/2011
NUMARASI : 2011/358 (E) ve 2011/544 (K)
SUÇLAR : Yaralama, hakaret, tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Sanığa yükletilen tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Tehdit suçundan kurulan hükümde hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanması hususunun infazda gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık S.. A.. müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B-Yaralama ve hakaret suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Hakaret ve yaralama suçlarının takibinin şikayete bağlı olması karşısında, müştekiler F.. Ö.. ve F.. G..’in dinlenilerek şikayetlerinin devam edip etmediğinin sorulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de;
a-Anayasanın 141/3, CMK’nın 34 ve 230. maddelerine göre Yargıtay’ın gerekçelerle tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddianamenin, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak kurulacak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin yapılması gerekirken, açıklanan bu hususlara uyulmayarak yaralama suçundan gerekçesiz hüküm kurulması,
b-Gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ve kısa kararda sanığın yaralamayı künt cisimle gerçekleştirdiği kabul edilmesine karşın TCK’nın 86/3-e maddesinin uygulanmaması,
c-Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının her hüküm için ayrı ayrı uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık S.. A.. müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.