Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/23466 E. 2015/37321 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23466
KARAR NO : 2015/37321
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2012/62901
MAHKEMESİ : Manyas(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/11/2011
NUMARASI : 2010/110 (E) ve 2011/195 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 27.11.2001 tarih ve 129/134 sayılı ilamı ile verilen, aynı mahkemece uyarlama yargılaması da yapılan eski mahkumiyet kararının koşullu salıverme tarihinin 14.11.2006, hak ederek salıverme tarihinin ise 13.11.2015 olması, yüklenen suçun deneme süresi içinde işlenmesi karşısında; mahallinde, 765 sayılı Kanun’un 17 ve 5275 sayılı Kanun’un 109/12. maddeleri gereğince koşullu salıverme kararının geri alınması hususunun takdiri için mahkemesine ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5275 sayılı Kanunun 108. maddesi gereğince, tekerrür hükümlerinin, sonuç cezanın hapis cezası olması halinde uygulanabileceği, adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesinin söz konusu olamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında verilen adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilerek, denetimli serbestlik tedbirine hükmolunması,
Kanuna aykırı, sanık Z.. S..’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, tekerrür ve denetimli serbestliğe ilişkin hükümdeki sekiz numaralı paragrafın çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.