Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/20362 E. 2015/35381 K. 12.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/20362
KARAR NO : 2015/35381
KARAR TARİHİ : 12.10.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/239957
MAHKEMESİ : Malatya(Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/03/2011
NUMARASI : 2010/305 (E) ve 2011/206 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa’nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nın 34/1, 230/1 1412 sayılı CMUK’nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve de herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapması ve bu açıdan disiplin işlemini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, bu suretle dava konusu eylemin oluşup oluşmadığı, oluşmuş ise suç olarak tanımlanıp tanımlanmayacağı, ya da kanıtların mahkumiyete yeterli olup olmadığı hususundaki mahkeme kabulünün duraksamaya yol açmayacak biçimde kararda gösterilmesi gerekirken, bu ilkelere uyulmadan ve mahkumiyete esas alınan deliller yeterince açıklanıp tartışılmadan karar verilmesi suretiyle hükmün gerekçesiz bırakılması,
2-Sanığın savunmasında, gönderdiği mesajlarda tehdit kastının olmadığını ve bu mesajlardaki sözlerin temenni niteliğinde olduğunu belirtmesi karşısında, mahkemece ulaşılan vicdanı kanı sonucunda, mesajlardaki hangi sözlerin tehdit ve hakaret suçlarını oluşturduğu açıklandıktan sonra, kabul edilen bu fiillerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması gerekirken, yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
3-Hastanenin EKG odasında gerçekleştiği iddia edilen hakaret ve tehdit eylemleri bakımından, sanığın aşamalarda tutarlı olarak hakaret ve tehdit etmediğine ilişkin savunması ve bu hususun mahkemede yeminli olarak dinlenen tanık E.. Ç..’in beyanlarıyla doğrulanması karşısında, sanığın savunması ile adı geçen tanığın anlatımına hangi nedenle itibar edilmediği açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması,
4-Hastanenin EKG odasında gerçekleşen hakaret eyleminde, aleniyet unsurunun ne şekilde oluştuğu açıklanmadan, TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık V.. Ç..’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.