YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19408
KARAR NO : 2015/35055
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
Tebliğname No : 4 – 2011/252643
MAHKEMESİ : Mardin 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/03/2011
NUMARASI : 2008/156 (E) ve 2011/118 (K)
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kişilerin huzur ve sükunu bozma
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit, hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşıldığından,
1-Sanık S.. G..’ün hakaret, kişilerin huzur ve sükununu bozma eylemlerine ilişkin olarak ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Tehdit eyleminden kurulan hükümde ise;
TCK’nın 43. maddesinin uygulanması sırasında hapis cezasını “13 ay 15 gün” hapis yerine, “1 yıl 1 ay 15 gün” olarak fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanık S.. G..’ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, uygulanan maddelere göre tehdit suçunda sonuç hapis cezanın “13 ay 15 gün”e indirilmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 08/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.