Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/19125 E. 2015/38066 K. 17.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/19125
KARAR NO : 2015/38066
KARAR TARİHİ : 17.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/363886
MAHKEMESİ : Yatağan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/06/2011
NUMARASI : 2010/178 (E) ve 2011/156 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve silahla tehdit suçundan temel ceza belirlenirken, uygulanan Kanun maddesi “106/2-a ” yerine “106/2” olarak yazılmış ise de, temel cezanın “takdiren alt sınırdan” denilerek 2 yıl hapis olarak belirlenmesi ve sonuç cezanın da doğru olarak hesaplanması karşısında, bu yazım hatasının yerinde düzeltilebileceği anlaşılarak dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın aşamalardaki savunmasında, olay esnasında elinde bıçak olmadığını sadece katılanla karşılıklı olarak birbirlerini tehdit ettiklerini belirtmesi, katılan ile olayın görgü tanığı olan Ö.. Ç..’in soruşturma aşamasında, sanığın elinde bıçak bulunduğunu beyan etmelerine rağmen mahkeme huzurundaki ifadelerinde bıçaktan söz etmemeleri karşısında; katılan ile tanığın aşamalardaki kendi anlatımları arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılması, giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp tartışılarak, sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle, CMK’nın 59/2, 212/2. maddelerine aykırı davranılması,
2-Kabule göre de;
a)Sanık ile müşteki arasında karşılıklı tehdit ve hakaret eylemlerinin gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında, TCK’nun 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b)TCK’nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık C.. A..’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine 17/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.