YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18833
KARAR NO : 2015/35382
KARAR TARİHİ : 12.10.2015

Tebliğname No : 4 – 2012/48071
MAHKEMESİ : Isparta 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/10/2011
NUMARASI : 2009/38 (E) ve 2011/392 (K)
SUÇ : Tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Anayasa’nın 141/3, 5271 sayılı CMK’nın 34/1, 230/1 1412 sayılı CMUK’nın 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının, sanıkları, mağdurları, Cumhuriyet savcısını ve de herkesi inandıracak ve Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde olması, Yargıtay’ın gerekçelerde tutarlılık denetimini yapması ve bu açıdan disiplin işlemini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların iddia savunma ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin açık olarak gerekçeye yansıtılması, belirsiz, kapalı ve duraksamalı söylemlerden kaçınılması, suçun kanuni öğeleri ve kabul edilen olayların gösterilmesi gerekirken, bu ilkelere uyulmadan sanık savunması ile mağdur beyanı dışında mahkumiyete esas alınan diğer deliller açıklanıp tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle karar verilmesi,
2-İddianamede anlatıldığı ve mağdur Özcan’ın aşamalarda belirttiği üzere, sanığın bıçakla mağdur Özcan’ı tehdit etmesi eyleminin, TCK’nın 106/2-a maddesindeki “silahla tehdit” suçunun oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 106/1-1. cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
3-Olaya ilişkin görgüye dayalı bilgisi bulunduğu anlaşılan ve soruşturma aşamasında, mağdur Özcan’ın iddialarını doğrular şekilde ifade veren mağdurun annesi M.. Ö..’in mahkemeye tanık sıfatıyla çağrılıp dinlenmeden, eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,
4-Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5-Mağdur Ö.. Y..’ın, kimlik tespiti yapılmak suretiyle 24.05.2010 tarihinde hakim tarafından havale edilen dilekçesiyle şikayetinden vazgeçtiğini bildirmesine karşın, gerekçeli karar başlığında katılan olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık H.. Y..’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken karşı temyiz olmadığından 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 12/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.