YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/17203
KARAR NO : 2015/32520
KARAR TARİHİ : 29.06.2015
Tebliğname No : 4 – 2011/199536
MAHKEMESİ : Bolu(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/02/2011
NUMARASI : 2010/1869 (E) ve 2011/370 (K)
SUÇ : Tehdit
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Hapis ve adli para cezası şeklinde seçimlik ceza içeren sair tehdit suçunda, TCK’nın 58/3. maddesi gereğince hapis cezasının tercih edilmesinden sonra aynı Kanunun 50/2. maddesine aykırı şekilde hapis cezası adli para cezasına çevrilmiş ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Mükerrirlere özgü infaz rejiminin hapis cezalarına özgü olduğu, adli para cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilemeyeceği gözetilmeden, TCK’nın 58. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı, sanık V.. G..’ün temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükümden, mükerrirlere özgü infaz rejimine ilişkin 9 (dokuz) numaralı fıkranın çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 29/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.