YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10830
KARAR NO : 2014/998
KARAR TARİHİ : 16.01.2014

İftira suçundan sanık … hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Siverek 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25/06/2009 tarih ve 2009/162 esas, 2009/277 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 18.12.2012 gün ve 2011/15924 esas, 2012/30625 sayılı kararıyla;
“Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanığın iftira eylemi nedeniyle mağdurların gözaltına alınmaları karşısında, 267/4. maddesi delaletiyle sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan zamanaşımı süresince dava açılabileceği anlaşılmakla yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK’nın 43. maddesi uygulanarak CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ve sanık …’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA,” karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/03/2013 gün ve 2009/192291 sayılı yazısı ile;
“4. Ceza Dairesi’nin bozma kararının yerinde olmadığı dosyanın incelenmesinden anlaşılmıştır. Zira 4. Ceza Dairesi’nin 16.03.2009 tarihli bozmasından önce yapılan yargılamada yerel mahkeme tarafından sanığa 12.04.2006 tarihli oturumda “sanık hakkında TCK’nın 267/1, 269/2, 53. maddelerinin 2 kez uygulanması ihtimaline binaen CMK’nın 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verildi yasal hakları hatırlatılarak soruldu.” denilmiş olup sanığa ek savunma hakkı verilmiş ve sanık ek savunmasını yapmıştır. Aynı suçtan iki kez uygulama yapılması için verilen bu ek savunmanın TCK’nın 43. maddesinin uygulanması içinde yeterli olduğunun kabulü gerekmektedir. Bu nedenle sanık hakkında kurulan hükmün bozulması yerinde değildir. Yerel mahkemece verilen hükmün onanması gerektiğinden Yüksek Daire’nin kararına itiraz edilmiştir.
Sonuç ve istem : Yukarıda açıklanan nedenlerle
1- İtirazımızın KABULÜNE,
2- Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18/12/2012 gün ve 2011/15924 Esas, 2012/30625 Karar sayılı BOZMA İLAMININ KALDIRILMASINA,
3- Siverek 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 25.06.2009 tarih, 2009/162 Esas, 2009/277 Karar sayılı hükmünün yukarıda açıklanan gerekçeye göre ONANMASINA,
4-Yüksek Daireniz aksi kanaatte ise, itirazın incelenmesi bakımından 5271 sayılı CMK’nın 308/3. maddesi uyarınca dosyanın Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine,
Karar verilmesi, itirazen arz ve talep olunur.” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü:
II- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,

Dosyanın incelenmesinde; 12.04.2006 tarihli celsede, TCK’nın 267/1 ve 269/2. maddelerinin mağdur sayısınca iki kez uygulanma ihtimaline karşı sanığa ek savunma hakkının verilmiş olduğu, iddianamedeki iftira eylemine ilişkin anlatımın da her iki mağduru kapsadığı anlaşıldığından,
Dairemizce verilen 18.12.2012 gün ve 2011/15924 esas, 2012/30625 karar sayılı bozma kararının KALDIRILMASINA,
Siverek 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25/06/2009 tarih ve 2009/162 esas, 2009/277 karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu;
Sanığa yükletilen iftira eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık …’nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, itiraz yazısına uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.