Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2013/10426 E. 2015/24598 K. 16.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/10426
KARAR NO : 2015/24598
KARAR TARİHİ : 16.03.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/104540
MAHKEMESİ : Kocaeli(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/06/2010
NUMARASI : 2009/275 (E) ve 2010/595 (K)
SUÇLAR : Tehdit, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanıklara yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanıklar hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re’sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık H.. K.. ve O Yer Cumhuriyet Savcısının ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir;
Ancak;
a-Sanıkların, karşılıklı olarak bir suç işleme kararı kapsamında, değişik zamanlarda birbirlerini tehdit etmeleri karşısında, TCK’nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-Sanıklar hakkında hükmolunan hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık H.. K.. ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 16/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.