Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2012/7563 E. 2013/24163 K. 01.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7563
KARAR NO : 2013/24163
KARAR TARİHİ : 01.10.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, 6136 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, hükmün tebliğ edildiği tarihte sanığın cezaevinde bulunduğu ve hükümlülük kararının tebliğine ilişkin işlemlerin 7201 sayılı Tebligat Kanunun 19. maddesi ve Tüzüğün 25. maddesine uygun olmadığının anlaşılması karşısında; 08.06.2010 tarihli temyiz dilekçesi süresinde kabul edilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın savunmasının alındığı 25.09.2009 tarihli oturuma ait duruşma tutanağının birinci sayfasının zabıt katibi tarafından imzalanmayarak belgelendirilmemesi suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 219/1. maddesi hükmüne uyulmaması,
2-Sanığın, Sincan Kapalı Cezaevinde başka suçtan tutuklu bulunduğunun anlaşılması, duruşmadan vareste tutulmak istememesi ve oturumlarda hazır bulundurulmamasına da karar verilmemesine karşın, 5271 sayılı CMK’nın 196/5. maddesine aykırı olarak, son celsede hazır bulundurulması gerekirken, yokluğunda hüküm kurulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
3-Genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçunda uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 170/1-c yerine 171/1-c olarak yanlış yazılması,
4-6136 sayılı Kanuna muhalefet suçuna yönelik olarak; dosyada bir örneği mevcut Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/338 Esas ve 2007/868 Karar sayılı ilamına göre aynı silah hakkında sanığın hükümlülüğüne karar verildiğinin anlaşılması, anılan ilamda iddianame tarihinin 19.04.2007 olarak belirtilmesi ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçunun mütemadi suçlardan olması karşısında, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi açısından, anılan hükmün kesinleşmesinin beklenip bir örneğinin dosya içine konulması ve bundan sonra delillerin birlikte değerlendirilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçelerle hüküm kurulması,
5-Mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesine karşın, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağı kararda gösterilmeyerek, TCK’nın 58/7. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanık …’nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 01.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.