YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/7339
KARAR NO : 2013/26094
KARAR TARİHİ : 22.10.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-)Temyiz edenin yöntemince kamu davasına katılmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca müşteki … vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-)Katılan sanık … müdafii ve sanık …’un temyiz isteklerine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
1-Sanık …’un yaralama eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
2-Sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükümlerinin de usul ve kanuna uygun bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan … vekili ile sanık …’un temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye kısmen uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
3-Sanık … hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden ileri sürülen başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;

a-)Oluşa uygun olarak mahkemece olayın;
Dolmuş şoförü olan sanık …’ un dolmuş durağına girip yolcu aldığı sırada sanık … ve babasının içinde bulunduğu otobüsün durağı kapatacak biçimde durup yolcu indirmeye başladığı, sanık … ve babasının otobüsten inerken sanık …’in duraktan çıkmak için birçok kez otobüs şoförüne korna çalmasına ve gürültü yapmasına sinirlenen müşteki Habib’in “niye korna çalıyorsun, iniyoruz işte” demesine sinirlenen sanık …’in dolmuştan inip müşteki …’ün üzerine yürümesi üzerine sanık …’ün araya girdiği, bu süreçte sanık …’un sanık …’ü ittirerek yere düşürüp akabinde yumruk atması üzerine tarafların yumruklaştıkları olayda, sanık …’ün TCK’nın 25/1. maddesi uyarınca, kendisine ait bir hakka yönelmiş gerçekleşen, gerçekleşmesi ve tekrarı muhakkak olan haksız bir saldırıyı o anda hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetmek zorunluluğu altında yumruk atması biçiminde kabul edilen eyleminin meşru savunma kapsamında kalıp kalmadığının yöntemince tartışılmaması,
b-) Kabule göre ise;
ba-) İstinabe suretiyle ifadesi alınan ve geçmişinde sabıkasız olan sanık … yönünden, yerel mahkemenin herhangi bir gözlemi olmadığı halde, gerekçeli karar ve kısa kararda TCK’nın 62. maddesi yönünden, “failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri gibi hususlar” yöntemince değerlendirilip tartışılmaksızın, “başkaca neden ve koşulları bulunmadığından bu cezasından artırım ve indirim yapılmasına takdiren yer olmadığına” biçimindeki kanuni olmayan ve yetersiz gerekçe ile takdiri indirim maddesinin uygulanmaması,
bb-) 5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanun ile değişik 231/5. maddesi uyarınca mahkemece hükmolunan iki yıl veya daha az süreli hapis veya adli para cezasına ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebilmesi için; sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkum olmamış bulunması, mahkemece sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işlemeyeceği hususunda kanaate varılması ve suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi gerekmektedir. Mahkemece, CMK’ nın 231. maddesinin 6. fıkrasında üç bent halinde sıralanan uygulama koşullarının varlığı irdelenip tartışılmadan, sabıkasız olan sanık hakkında “neden ve koşulları bulunmadığından” biçimindeki kanuni olmayan ve soyut gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık … müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22.10.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.