YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/37339
KARAR NO : 2014/2303
KARAR TARİHİ : 28.01.2014
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen yaralama ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık hakkında, TCK’nın 58. maddesi uyarınca uygulama yapılırken, Kütahya Sulh Ceza Mahkemesinin 10/04/2007 tarih ve 2007/63 Esas, 2007/163 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, daha az ceza içeren ilam esas alınmış ise de, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma yapılamayacağı,
Ancak,
Mükerrir sanık hakkında denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma yetkisinin, 5275 sayılı CGTİHK’nın 108/4-6 maddesi uyarınca infaz aşamasında hükümlünün davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverilmeyle ilgili kararı verecek hakime ait olduğunun gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık …’ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın, açıklanan noktası, tebliğnameye uygun olarak tekerrür uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasından, denetim süresinin çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 28/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.