YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/34250
KARAR NO : 2013/1819
KARAR TARİHİ : 28.01.2013

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suça sürüklenen çocuğa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
a)5237 sayılı TCK’nın 53/4 maddesine aykırı olarak aynı maddenin birinci fıkrasındaki hak yoksunluklarına hükmolunması,
b)Suç tarihinde on sekiz yaşından küçük çocuk olan suça sürüklenen çocuğun, başka bir suçtan gizli yapılan yargılaması sırasında duruşmada tanıklık yapan mağdura, tanıklığı nedeniyle hakaret etmiş olması nedeniyle aleniyet öğesi oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK’nın 125/4. maddesi ile cezada artırım yapılması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk …..müdafii ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak,
a)Hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması,
b)Hükümden TCK’nın 125/4. madde ve fıkrasının uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılması, buna bağlı olarak 31/3. madde ile hükmolunan cezanın “8 ay hapis cezası”, 62. madde ile hükmolunan cezanın ise “6 ay 20 gün hapis cezası” olarak değiştirilmesi, biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Yasaya uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 28/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.