Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2012/32526 E. 2013/30380 K. 02.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/32526
KARAR NO : 2013/30380
KARAR TARİHİ : 02.12.2013

Kamu görevlisine görevinden dolayı hakaret, yaralama ve tehdit suçlarından sanıklar … ve … hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetlerine dair, Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nce verilen 22/05/2008 tarih ve 2006/638 esas, 2008/449 karar sayılı hükmün sanıklar tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 23.05.2012 tarih ve 2010/12094 esas, 2012/12346 sayılı kararıyla;
” Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre CYY’nın 34/2 ve 232/6. maddelerine aykırı olarak temyiz süresinin ne zaman başlayacağının açıkça gösterilmemesi karşısında, sanıklar … ve …’nın temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede ;
A- Sanıklara yükletilen görevliye hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların yasal bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanıklar …, … ve …’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B- Sanık … hakkında yaralama ve tehdit, sanıklar … ve … hakkında tehdit suçundan kurulan hükümlere yönelik temyizde,
Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak ;
1- Tanık …’nın tehdit ve yaralama olmadı biçimindeki anlatımı ve tanıklar … ve …’nun tehdit sözleri duymadıkları yönündeki anlatımları yöntemince tartışılıp reddedilmeden yetersiz gerekçe ile hükümlülük kararı verilmesi,
2- Kabule göre, sanık …’nın borcundan dolayı icra takibi yapıldığı ve olay günü hacze gidildiğinde sanıkların haczi engellemek için katılan avukatı tehdit ettikleri ve sanık …’nın yaraladığı biçiminde kabul edilen eylemin görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturacağı ve sanıklar hakkında TCY’nın 265/2-3 maddeleriyle hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden TCY’nın 106/2-a ve 86/2-3c maddeleriyle hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve sanıklar …, … ve …’nın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA,” karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/07/2012 tarih ve 2009/41608 sayılı yazısı ile;
“1-Mahkemenin kararı sanıkların yokluğunda verilmiştir. Karar sanık …’ya 23/09/2008, …’ya 18/09/2008 tarihinde tebliğ edilmiştir. Sanıklar bu kararı 15/10/2008 tarihli temyiz dilekçesi ile temyiz etmişlerdir. Sanıklar … ve … hakkında temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmesi gerektiği halde hükmün incelenmesine ve kararın bozulmasına karar verilmiştir.
2-Konya 5. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 22.05.2008 gün ve 2006/638 E, 2008/449 K. sayılı hükmünde sanıkların 5237 SK.nun 106/1-1. cümlesi, 53. maddesi uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmiştir. Hüküm maddeleri arasında 5237 sayılı Yasanın 106/2-a maddesi yer almamaktadır. Bozma ilamında ise sanıklar hakkında TCY’nın 265/2-3 maddeleriyle hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden TCY’nın 106/2-a ve 86/2-3c maddeleriyle hüküm kurulması yasaya aykırı bulunmuştur.
Yüksek Yargıtay 4. Ceza dairesinin bu görüşünün yasaya uygun olmadığı kanaatine varılmıştır.
Sonuç ve istem:
1- Sanık … yönünden Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 23/05/2012 gün ve 2010/12094-2012/12346 sayılı kararında yer alan “TCK nun 106/2-a” maddesinin “TCK nun 106/1-1. cümle ” şeklinde değiştirilmesi,
2-Sanıklar … ve … yönünden Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 23/05/2012 gün ve 2010/12094-2012/12346 sayılı kararının kaldırılması ve temyiz istemlerinin reddine karar verilmesi,
İtirazın Dairece yerinde görülmemesi halinde dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, itirazen arz ve talep olunur. ” isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, itiraza konu sanıklar ve suçlar yönünden incelenerek gereği düşünüldü:
II- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 23.05.2012 tarih ve 2010/12094 esas, 2012/12346 sayılı onama ve bozma kararlarının, sanıklar … ve … yönünden KALDIRILMASINA,
Yoklukta verilen kararın, sanık …’ya 18.09.2008 tarihinde, sanık …’ya ise, 23.09.2008 tarihinde tebliğ edildiği, sanıkların bu kararı yasal 7 günlük süreden sonra 15.10.2008 tarihinde temyiz ettikleri, böylece Ceza Genel Kurulu’nun 13.03.2012 tarih ve 2011/6-386- 2012/99 sayılı kararı da gözetilerek, temyiz süresinin geçmesi nedeniyle 5320 sayılı Kanun’un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanıklar … ve …’nın itiraz yazısına uygun olarak, TEMYİZ İSTEKLERİNİN REDDİNE,
Dairemizce verilen 23.05.2012 tarih ve 2010/12094 esas, 2012/12346 sayılı kararın B-2 bölümünde yer alan, tehdit suçunda 106/2-a olarak gösterilen uygulama maddesine ilişkin yazım hatasının, 106/1 olarak değiştirilmesine,
İtiraza konu edilmeyen diğer sanık … hakkında, Dairemizin önceki kararında yer alan hususların aynen bırakılmasına, 02.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.