Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2012/25160 E. 2014/2184 K. 28.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/25160
KARAR NO : 2014/2184
KARAR TARİHİ : 28.01.2014

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve CMK’ nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen müştekiler …, …, … ve …’in, 25.02.2010 tarihli duruşmada, sanıklar hakkında şikayetçi olduklarını belirttikleri halde anılan Kanunun 238/2. maddesi uyarınca mahkemece kamu davasına katılmak isteyip istemediklerinin sorulmamış ise de, CMK’nın 237/2. maddesi uyarınca, müştekilerin kamu davasına katılan, hükmü temyiz eden avukatın da katılanlar vekili olarak kabulüne karar verilerek temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A)Hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
1-Sanıklar … ve …’e yükletilen yaralama eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
2-Sanık … hakkında hakaret ve sanık … hakkında hakaret ve yaralama eylemlerinden kurulan beraat hükümlerinin de usul ve kanuna uygun olduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanıklar …, …, … ve … müdafiinin temyiz iddiaları, yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
B)Sanıklar …, …, … ve … hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Sanıkların, müştekiler … ve …’ya yönelik söylediği “çingene” şeklindeki sözlerin, müştekilerin onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmaması nedeniyle hakaret suçunun unsurlarının somut olayda oluşmadığı gözetilmeden, kanuni ve yerinde görülmeyen gerekçe ile mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Kabule göre de;
a)Sanıkların, hakaret eylemini, birden fazla müştekiye karşı işlediklerinin anlaşılması karşısında, TCK’nın 43. maddesinin uygulanmaması,
b)Hakaret suçunun apartman boşluğunda gerçekleştiği bu nedenle aleniyet unsuru oluşmadığı gözetilmeden, TCK’nın 125/4. maddesiyle artırım yapılması,
Kanuna aykırı ve sanıklar …, …, … ve … müdafiinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.