Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2012/22339 E. 2013/30 K. 14.01.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22339
KARAR NO : 2013/30
KARAR TARİHİ : 14.01.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık …’in yaralama suçu nedeniyle kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu, katılan …’in ise 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık suçundan verilen hükmü temyize yetkisi bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca sanık … müdafii ile katılan … vekilinin tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2-Sanık …’in hükümlülük kararlarının incelenmesinde ise,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit, 6136 sayılı Yasa’ya aykırılık ve genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Yasaya uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Yasada öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
a-6136 sayılı Yasa’ya aykırılık suçundan hüküm kurulurken, temel cezanın 13. maddenin hem birinci ve hem de üçüncü fıkralarına göre belirlenerek karışıklığa neden olunmasının yanında, suçtan sonra yürürlüğe giren ve sanık aleyhine olan aynı maddenin 5728 sayılı Yasa ile değişik haline göre hüküm kurulması,
b-Sanığa yüklenen suçların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1 fıkrasında sayılan hak ve yetkilerden birinin kötüye kullanılması suretiyle işlenen suçlar olmadığı halde, aynı maddenin beşinci fıkrasının uygulanması,
Yasaya aykırı, sanık … müdafii, katılan … vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak,
a-6136 sayılı Yasa’ya aykırılık suçundan kurulan hükümdeki temel cezanın belirlendiği ilk paragraf ile ikinci paragraftaki “10 ay hapis ve 20 gün para” ibaresinin çıkartılmasına, yerlerine sırasıyla “sanık …’in, sübut bulan eylemine uyan 6136 sayılı Yasa’nın 13/1. maddesi gereğince 1 yıl hapis ve 450 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” ve “10 ay hapis ve 375 TL adli para” ibarelerinin eklenmesi,
b-Hükümde yer alan 5237 sayılı TCK’nın 53/5. maddesine ilişkin kısımların çıkartılması, biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Yasaya uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 14/01/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.