YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/10775
KARAR NO : 2013/24447
KARAR TARİHİ : 02.10.2013
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıklara yükletilen hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak, sanıklar hakkında, TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4. maddeleri gereğince doğrudan ceza verilmesine yer olmadığı yönünde karar verilmesi gerekirken, TCK’nın 125. maddesi uyarınca cezalandırılmalarına karar verildikten sonra yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye uygun olarak, sanıkların TCK’nın 125/1. maddesi gereğince cezalandırılmasına, bu eylemlerin karşılıklı olarak işlenmesi nedeni ile TCK’nın 129/3. maddesi gereğince takdiren ceza verilmesine yer olmadığına şeklindeki hükümlerin çıkarılması ve yerine “sanıklar … ve …’ın hakaret suçunu karşılıklı işledikleri anlaşıldığından, TCK’nın 129/3. maddesi uyarınca sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi eklenmek suretiyle DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 02/10/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.