Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2011/510 E. 2013/5802 K. 04.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/510
KARAR NO : 2013/5802
KARAR TARİHİ : 04.03.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sabıka kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında, hangi ilamın tekerrüre esas alındığı gösterilmemiş ise de, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince infaz aşamasında gözetilebilecek olması nedeniyle bozmayı gerektirmediği,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
1- Temel ceza belirlenirken uygulanan Kanun maddesinin TCK’nın 106/2-d maddesi yerine 106/2-a biçiminde yanlış gösterilmesi,
2- Mükerrir sanık hakkında infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanacağının belirtilmemesi,
3- Adli emanette kayıtlı CD ve fotoğraflar hakkında bir karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık …’un temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye kısmen uygun olarak,
1- Hüküm fıkrasının temel cezanın belirlendiği kısımdaki “TCK’nın 106/2-a” ibaresinin çıkartılarak yerine “TCK’nın 106/2-d”,
2- Tekerrürle ilgili hüküm fıkrasına “infazdan sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,”
3- “Adli Emanetin 2007/2677 sırasında kayıtlı 1 adet CD ve 19 adet fotoğrafın dosyada delil olarak saklanmasına,” ibarelerinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hüküm, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 04.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.