YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/19301
KARAR NO : 2012/5059
KARAR TARİHİ : 06.03.2012
Tehdit suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Yasası’nın 106/1-1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5 maddesi uyarıca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Kartal 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 26.01.2010 tarihli 2007/1546 esas, 2010/50 sayılı kararına yapılan itiraz üzerine deliller toplanmadan karar verildiğinden bahisle itirazın kabulüyle Kartal 2. Sulh Ceza Mahkemesince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kaldırılmasına ilişkin Kartal 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.02.2010 tarihli ve 2010/113 değişik iş sayılı kararın Adalet Bakanlığı tarafından yasa yararına bozulmasının istenilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27.09.2011 gün ve 2011/266759 sayılı tebliğnamesiyle Daireye gönderilen dava dosyası incelendi.
Tebliğnamede; ” Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı itiraz kanun yoluna başvurulması halinde itiraz merciinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilebilmesinin şartlarının olup olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında hukuka aykırılık bulunup bulunmadığını inceleyebileceği, merci tarafından suçun sübutu, nitelendirilmesi gibi esasa ilişkin değerlendirme yapılamayacağı, açıklanmayan mahkumiyet hükmü içeriğindeki hukuka aykırılıkların ancak davanın düşmesi kararı verildiğinde veya hükmün açıklanması ya da yeni bir hüküm kurulması halinde temyiz kanun yolu ile incelenebileceği cihetle, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir” denilmektedir.”
Gereği görüşüldü:
İncelenen dosyada, tehdit suçundan yargılanan sanığın 5237 sayılı TCY’nın 106/1-1 ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CYY’nın 231. maddesinin 5 vd. fıkraları uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Kartal 2. Sulh Ceza mahkemesince verilen hükme itiraz üzerine merci Kartal 6. Asliye Ceza Mahkemesinin yaptığı inceleme sonucunda, tanık … dinlenilmeden eksik incelemeyle hüküm kurulduğu gerekçesiyle itirazın kabulüne ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararının kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Yasa yararına bozma konusunda bir karar verilebilmesi için itiraz merciinin yetkilerinin irdelenmesi gerekmektedir.Y.C.G.K’nun 03.02.2009 tarih ve 2008/250-2009/13 ile aynı tarih ve 2009/13-12 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere itiraz merciinin yetkisi, önüne getirilen ve incelenmesi istenilen itiraz konusu ile sınırlıdır. Somut olayda, itiraz merciince incelenecek bu husus, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının hukuka uygun olup olmadığıdır. Bu nedenle itiraz merciinin yetkisi, 5271 sayılı C.Y.Y. nın 231. maddesinde belirtilen suça ve sanığa ilişkin objektif uygulama koşullarının varlığını denetlemekten öteye geçemeyecektir.Mahkemenin eksik incelemeyle hüküm kurması, davanın esasına ilişkin olup, objektif uygulama koşulu kapsamında kalmamaktadır. Ayrıca itiraz üzerine verilen kara kesin nitelikte olduğundan itiraz merciinin itiraz üzerine verdiği kararın kaldırılmasına ilişkin sonradan verdiği kararının da hukuksal değerden yoksun olduğu anlaşılmıştır.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının düzenlediği tebliğnamedeki düşünce, yapılan açıklamalara göre yerinde görüldüğünden, tehdit suçundan sanık … hakkında Kartal 2. Sulh
Ceza Mahkemesinin 26.01.2010 tarihli ve 2007/1546 esas, 2010/50 sayılı kararı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı yapılan itiraz üzerine Kartal 6. Asliye Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 11.02.2010 tarih 2010/113 değişik iş sayılı itirazın kabulüne ilişkin karar hukuka aykırı görüldüğünden, 5271 sayılı CYY’nın 309/4-a maddesi uyarınca; KARTAL 6. ASLİYE CEZA MAHKEMESİNİN 11.02.2010 tarih ve 2010/113 değişik iş sayılı itirazın kabulüne ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kaldırılmasına ilişkin kararının BOZULMASINA, bozma doğrultusunda yeniden karar verilmek üzere sonraki işlemlerin merciince yerine getirilmesine, 06.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.