YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/14095
KARAR NO : 2013/14039
KARAR TARİHİ : 08.05.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
TCK’nın 58. maddesi uygulanırken, adli sicil kaydında yer alan ilamlardan en ağır olanının esas alınması gerektiği gözetilmeyerek birden fazla hüküm tekerrüre esas alınmış ise de, bu husus infaz aşamasında gözetilebileceğinden ve hakaret suçundan TCK’nın 125/1. maddesi gereğince hükmolunan 3 ay hapis cezası TCK’nın 125/4 maddesi gereğince artırılırken, sonuç cezanın 3 ay 15 gün hapis cezası yerine 3 ay hapis ve 15 gün adli para olarak belirlenmiş ise de, bu hususun mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olduğundan bozmayı gerektirmediği,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
5237 sayılı TCK’nın 53/1-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun süresi ve kapsamı açısından anılan Kanun maddesinin 3. fıkrası hükmünün gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık …’nın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye aykırı olarak, 5237 sayılı TCK’nın 53/l-(c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindekilerle sınırlı olmak üzere koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması biçiminde DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 08.05.2013 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi. KARŞIOY: Sanık hakkında 3 ay hapis ve 15 gün adli para cezasına hükmolunmuş ve aleyhe temyiz bulunmadığından, bu hususun maddi hata olarak değerlendirilmemesi gerektiğinden, yüksek çoğunluğun bu yöndeki görüşüne iştirak edilmemiştir.