Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2011/13251 E. 2013/13497 K. 06.05.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/13251
KARAR NO : 2013/13497
KARAR TARİHİ : 06.05.2013

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Anayasanın 141/3, CMK’nın 34 ve 230. maddelerine göre Yargıtay’ın gerekçelerle tutarlılık denetimini yapabilmesi için; kararın dayandığı tüm verilerin, bu veriler konusunda mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddianamenin, savunma ile mağdur ve tanık anlatımlarına ilişkin değerlendirmelerin, hangi anlatımın ne gerekçeyle diğerine üstün tutulduğunun açık olarak kurulacak hükmün gerekçesine yansıtılması ve mahkemece ulaşılan vicdani kanı sonucunda sanığın hangi eylemlerinin suç sayıldığı açıklandıktan sonra kabul edilen bu eylemlerin hukuki nitelendirilmesinin yapılması, cezada artırım ve indirim gerektiren nedenlerin yasal bağlamında tartışılması gerekir.
Somut olayda; sanığa yüklenen ve sabit olduğu kabul edilen tehdit ve yaralama suçlarının ne şekilde oluştuğu, unsurlarının ne şekilde gerçekleştiği, temel cezaların belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşma gerekçesi açıklanmadan, gerekçeli kararda sadece savunma ve mağdur anlatımlarına yer verilerek, tüm dosya kapsamından atılı suçların işlendiği kabul edilerek, olayın oluşumu, ulaşılan kanaat, suç oluşturduğu sabit görülen eylem ve artırım/indirim nedenleri ile cezanın kişiselleştirilmesinden bahsedilmeksizin CMK’nın 34, 230. maddesine aykırı şekilde hükmün gerekçesiz bırakılması,
2-Kabule göre de;
a-Tehdit suçunun eşe karşı işlendiği gerekçesi ile uygulama yeri olmayan TCK’nın 86/3-a maddesi ile cezada artırım yapılması,
b-Tekerrüre esas alınan eski mahkûmiyet kararının, verildiği tarihte kesin olması nedeni ile CMUK’nın 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık …’ın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN başkaca yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 06/05/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.