Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2011/12600 E. 2013/17586 K. 05.06.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/12600
KARAR NO : 2013/17586
KARAR TARİHİ : 05.06.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Hüküm fıkrasında TCK’nın 53/1-2. maddesinin uygulanması hususunda sınırlayıcı biçimde karar verilmemiş olup sanığın hangi haktan hangi süreyle yoksun kalacağı infaz aşamasında da gözetilebileceğinden tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanığın suç tarihinden bir gün önce de, olimpiyat bilgisayar isimli işyerinde karşılaştığı katılanı, “..senin kafana sıkacağım” diyerek tehdit etiğinin mahkemece kabul edilmesi karşısında sanığa verilen cezadan TCK’nın 43/2. maddesi gereğince arttırım yapılması gerektiği gözetilmemiş ve adli sicil kaydında yer alan kasten yaralama suçundan verilen eski hükümlülüğü nedeniyle koşulları oluştuğu halde aynı kanunun 58. maddesi uygulanmamış ise de, karşı temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Cezanın eleştiriler dışında kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık …’ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 05/06/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.