YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/31339
KARAR NO : 2013/7529
KARAR TARİHİ : 18.03.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, yaralama
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre suçtan doğrudan zarar gören …’ın davaya katılması konusunda karar verilmemiş ise de temyiz dilekçesinde belirtilmesi karşısında CMK’nın 237/2 maddesi uyarınca davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
A-Sanık …’in tehdit eyleminin incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan … vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
B-Sanıklar …’ın tehdit ve …’in tehdit ve yaralama suçları açısından yapılan incelemede;
Başka hususlar yerinde görülmemiştir.
Ancak;
l)…’ın tehdit suçları bakımından;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 11-250/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi CMK’nın 231/6-c maddesinde belirtilen zarar kavramının belirlenebilir ölçülebilir, somut maddi zarar olup manevi nitelikteki zararı kapsamadığı, incelenen dosyada adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan sanıklara yükletilen tehdit suçunun mağdurunun, ne şekilde maddi nitelikte bir zararının olduğu açıklanarak sanığın hukuksal durumunun, yasal ölçütlere göre değerlendirilmesi yerine “Mağdurdaki zararların giderilmemiş olması” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2)…’in tehdit ve yaralama suçu bakımından;
a)Sanığın yaralama suçunu TCK’nın 6/4 maddesi uyarınca silahtan sayılan sopa ile işlemesi karşısında cezasının TCK’nın 86/3-e maddesi gereğince arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 11-250/13 sayılı kararında da kabul edildiği gibi CMK’nın 231/6-c fıkrasında belirtilen zarar kavramının belirlenebilir ölçülebilir, somut maddi zarar olup manevi nitelikteki zararı kapsamadığı, incelenen dosyada adli sicil kaydına göre sabıkası bulunmayan sanıklara yükletilen yaralama suçunun mağdurunun, ne şekilde maddi nitelikte bir zararının olduğu açıklanarak sanığın hukuksal durumunun, yasal ölçütlere göre değerlendirilmesi yerine “Mağdurlardaki zararların giderilmemiş olması” biçimindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı katılan sanık … müdafii ve katılan …’ın vekilinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.