Yargıtay Kararı 4. Ceza Dairesi 2010/28688 E. 2013/5786 K. 04.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 4. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/28688
KARAR NO : 2013/5786
KARAR TARİHİ : 04.03.2013

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve hakaret eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
a-Sanığın, mağdurların evinin kapısı önünden hakaret ettiğinin iddia edilmesi karşısında; yüklenen eylemin alenen işlenip işlenmediği araştırılarak hakaret suçundan 5237 sayılı TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
b-Sabıka kaydında yer alan kasten yaralama suçuna dair ilam, infaz bilgileri ile dosyaya getirtilip, tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı değerlendirilmeden, tekerrürün uygulanacağı durumda ise 5237 sayılı TCK’nın 58/3. maddesine göre hakaret suçundan hapis cezasının tercih edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Karşı temyiz olmadığından
c-Tehdit suçundan temel cezanın hapis olduğu gözetilmeden doğrudan gün olarak adli para cezasına hükmolunması ise sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılamayacağı,
Anlaşıldığından sanık …’nın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 04/03/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.