YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/588
KARAR NO : 2023/2546
KARAR TARİHİ : 04.10.2023
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve istinaf incelemesinden geçen kiralananın tahliyesi davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı; davalı şirket ile 01.09.2016 başlangıç tarihli kira sözleşmesi imzaladığını, kira sözleşmesine göre aylık kira bedellerinin ait olduğu ayın 15. gününde ve her ay peşin olarak ödenmesi gerektiğini, davalının 2017 yılı Eylül ayı kira bedelini vaktinde ödememesi üzerine ihtarname gönderdiğini, davalının eksik ödeme yaptığını, yine Ekim ayı kira bedelinin de muaccel olmasına rağmen ödenmediğini, Eylül ayı kira bedelinin ödenmeyen bakiyesi ile Ekim ayı kira bedelinin tahsili için icra takibi başlattığını, takip konusu borca haksız olarak itiraz eden davalının bilahare çek vererek 2017 yılı Eylül ayı kira parası bakiyesini ve 2017 yılı Ekim ayı kira parasını ödediğini, davalının 01.09.2017 tarihinde başlayan dönemde, iki haklı ihtarda bulunulmasına sebep olduğunu, bu durumun kanunda kiracıdan kaynaklanan fesih sebebi olarak kabul edildiğini ileri sürerek; taraflar arasındaki 01.09.2016 başlangıç tarihli kira sözleşmesinin feshine, davalının kiralanandan tahliyesine ve kiralananın boş olarak teslimine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı; davacı tarafça sunulan kira sözleşmesini imzalayanın Mahmut Kızılateş olduğunu, şirketin bu kişi ile ilgisi olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 10.01.2019 tarihli ve 2018/912 E., 2019/13 K. sayılı kararıyla; 01.09.2016 tarihli kira sözleşmesinde kira bedellerinin “banka hesabına nakit” olarak ödeneceğinin belirlendiği, bu şekilde belirlenen ödeme tarihine göre 2017 Ekim ayının kira bedelinin 01.11.2017 tarihinde muaccel olacağı, sözleşmede kira bedelinin peşin ödeneceği yönünde hüküm bulunmadığı, takip tarihinde Ekim ayı kirasının henüz muaccel olmadığı, temerrüt olgusunun kabul edilebileceği kesinleşmiş bir takibin bulunmadığı ve temerrüt nedeniyle tahliye şartlarının oluşmadığı, haklı iki ihtar şartının da gerçekleşmediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı tarafça istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin 29.06.2021 tarihli ve 2019/3607 E., 2021/1617 K. sayılı kararıyla, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı tarafça temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 08.11.2021 tarihli ve 2021/7138 E., 2021/10994 K. sayılı ilamıyla; kira sözleşmesinde kira bedelinin ait olduğu ayın 15. gününde banka hesabına peşin ödeneceğine dair hüküm bulunduğu gözetilerek, TBK’nın 352 nci maddesinin ikinci fıkrası hükmü uyarınca tahliye koşulların oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiğinden bahisle, karar bozulmuştur.
B. İlk Derece Mahkemesince Bozmaya Uyularak Verilen Karar
İlk Derece Mahkemesinin ilam başlığında tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; kira bedelinin ödenmemesi nedeniyle tahliye talep edilen kira döneminin 01.09.2017 ile 01.09.2018 dönemi olduğu, süresinde açılan dava ile muaccel olan Eylül ve Ekim ayları kira bedellerinin dava konusu ihtarname ve icra takibine dayanak yapıldığı, tahliye şartlarının oluştuğu ancak yargılama devam ederken kiralananın tahliye edildiği gerekçesiyle; konusuz kalan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davanın açılmasına davalı sebebiyet verdiğinden yargılama gideri ve vekalet ücretinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davalı temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı; bozma ilamından önce vekalet ücretinin tarafına verilmesine ve yargılama giderlerinin davacı tarafa yüklenilmesine rağmen bu durumun değiştirilmesinin hukuka ve hakkaniyete aykırı olduğunu, yargılama sırasında söz konusu taşınmaz tahliye edilmiş olup halihazırda konusuz kalmış olan bir davada ödeme yükümlülüğü sorumluluğunun tarafına yükletilmesinin hatalı olduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, iki haklı ihtar sebebiyle kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 326 ncı maddesinin birinci fıkrasına göre; yargılama giderleri, kural olarak davada haksız çıkan tarafa yükletilir.
2. 6100 sayılı Kanun’un 331 inci maddesine göre; “Davanın konusuz kalması sebebiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, hâkim, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerini takdir ve hükmeder.” düzenlemesi yer almaktadır.
3. Değerlendirme
Temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere ve özellikle davalının iki haklı ihtara sebebiyet verecek şekilde muaccel olan kira bedellerini zamanında ödemediğinin, bu nedenle İlk Derece Mahkemesince davacının davayı açmakta haklı olduğu kabul edilerek yargılama giderlerinin davalıya yükletilmiş olmasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun bulunan kararın onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine,
04.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.