Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2021/5419 E. 2021/12879 K. 13.12.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5419
KARAR NO : 2021/12879
KARAR TARİHİ : 13.12.2021

MAHKEMESİ : MANAVGAT 4. ASLİYE HUKUK (TÜKETİCİ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali- alacak davasının asıl ve karşı davanın ayrı ayrı kısmen kabullerine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı karşı davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine; davalı karşı davacı vekilinin katılma yolu ile istinaf talebinin kabulüne yönelik olarak verilen karar süresi içinde davacı karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiş; bölge adliye mahkemesince verilen 17/05/2021 tarihli ek karar ile davacı karşı davalının temyiz istemi miktar itibariyle kesinlik sınırı içinde kaldığından reddedilmiştir. Bu ek kararın davacı karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
6763 sayılı Kanun ile 6100 sayılı HMK’ye eklenen ek 1. madde uyarınca; aynı Kanun’un 362 nci maddesinde öngörülen temyiz kesinlik sınırı, 01/01/2021 tarihinden itibaren 78.630 T TL’ye çıkartılmıştır.
Asıl davada; ilk derece mahkemesince hükmedilen ve (bölge adliye mahkemesinin yeniden esas hakkında verdiği karar üzerine) temyize konu edilen miktar, asıl davaya dayanak icra takibindeki takip talebi de incelendiğinde,17.204,20 Euro +1.800 TL olup, bu miktarın fiili ödeme günündeki döviz kuruna göre tahsili taleplidir.Bu durumda, davacı karşı davalı yönünden asıl davada reddedilen miktar temyiz kesinlik sınırının üzerinde olmakla, davacı karşı davalı yönünden temyizi kabil olup, temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın bu istem yönünden kaldırılmasına karar verildikten sonra, temyiz isteminin incelenmesine geçildi:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan bölge adliye mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı karşı davalının temyiz isteminin reddine dair bölge adliye mahkemesince verilen temyiz talebinin reddine ilişkin 17/05/2021 tarihli ek kararının kaldırılmasına, usul ve kanuna uygun olan 18/03/2021 tarihli bölge adliye mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nın 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca uyarınca ONANMASINA, 1.140,70 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 13/12/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.