Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2021/4244 E. 2022/1486 K. 24.02.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/4244
KARAR NO : 2022/1486
KARAR TARİHİ : 24.02.2022

MAHKEMESİ : KONYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen kurum işleminin iptali davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; Ermenek Eczanesi’nin sahibi olduğunu, davalı Kuruma karşı Ermenek Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2010/849 esas sayılı dosyasında açtığı davasından … ile TEB arasında imzalanan ve 01/02/2013 tarihinde yürürlüğe giren Sosyal Güvenlik Kurumu kapsamındaki kişilerin Türk Eczacıları Birliği üyesi eczanelerden ilaç teminine ilişkin 2012 Yılı protokolünden yararlanmak için feragat ettiğini, bunun üzerine davalı Kurumun 26/03/2013 tarihli yazısı ile; 2009 Yılı protokolünün 6.3.7. maddesince uyguladığı sözleşmesinin altı ay süreyle feshi ve 31.693,10 TL cezai şart tahsili işlemi ile 6.3.2. maddesince uyguladığı 1 kez uyarı ve 250 TL cezai şart tahsili işlemlerinin ortadan kaldırıldığını ancak 101 reçete nedeniyle 2009 protokolünün 6.3.3. maddesince uygulanan 63.484,75 TL cezai şart ve 12.696,95 TL reçete bedeli tahsili işlemlerinin iptal edilmediğini bu nedenle haksız uygulanan cezai şart ve reçete bedeli kesintisi işleminin iptalini istemiştir.
Davalı; dava konusunda kesin hüküm bulunduğunu, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; 2012 yılında taraflar arasında imzalanan protokol hükmü uyarınca hastanın ilacı aldığını beyan etmesi durumunda protokol hükmünün uygulanmayacağı açıkça ifade edildiğinden ve Ermenek Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/16 Esas (birleştiği 2012/9 esas, bozma sonrası 2016/18 esas) sayılı dosyasında dinlenen tanık beyanlarından, cezai şarta konu reçete sahibi hastaların ilaçları almadığı beyan edilmediğinden 2012 tarihli protokolün 5.3.2 hükmü uyarınca protokol hükümlerinin uygulanamayacağı dolayısıyla cezai şart işleminin mesnetsiz kaldığı anlaşıldığından davanın kabulüne, … Konya Sosyal Güvenlik Kurumu İl Müdürlüğü’nün 07/06/2013 tarih ve 7.600.417 sayılı cezai şart ve reçete bedeli kesintisi işleminin iptaline karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve hüküm, davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı aleyhine yargılama gideri olarak harca hükmedilmesine yönelik re’sen yapılan temyiz incelemesinde;
Davalı … Başkanlığı’nın, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olması nedeniyle davacı tarafından karşılanan 24,30 TL başvuru harcı, 24,30 TL peşin harç ve 40 TL tedbir talebi harcının davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK’nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına ve ilk derece mahkemesi kararının hüküm fıkrasının; 2. ve 3. bentleri çıkartılarak; 2. bendi yerine “Davalı, 492 sayılı Harçlar Kanunu ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu’nun 36. maddesi hükmüne göre harçtan muaf olduğundan davalıya harç yükletilmesine yer olmadığına, davacının yatırdığı tüm harçların karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,” cümlesinin eklenmesine, 3 nolu bent yerine; “Davacı tarafından yapılan 254 TL posta ve tebligat gideri, 750 TL bilirkişi ücreti olmak üzere toplam 1.004 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ifadesinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.