YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/964
KARAR NO : 2020/3476
KARAR TARİHİ : 25.06.2020
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı …’ın, hukuken geçerli bir ruhsatnamesi olmadığı halde, bu yolda belge üreterek … Optik sahibi ve mesul müdürü sıfatıyla kurum ile optik sözleşmesi imzalamak suretiyle kurum sigortalılarına hizmet verdiğini, adı geçen kişinin kullandığı 5239 sayılı gözlükçülük ruhsatnamesinin …’a ait olduğunu, davalının sahipliğini yaptığı firmaya 28/05/2009 – 05/05/2010 tarihleri arasında yapılan ödemeler toplamı 180.123.224 TL’nin 19/04/2011 tarihine kadar sistemin işlettiği 56.085,97 TL yasal faizi ile birlikte toplam 206.209,19 TL olarak 19/04/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davacı ile SGK optik sözleşmesi imzaladığını, yasal kurallara ve sözleşmeye uygun olarak mal ve hizmet tesliminin hak sahiplerine yapıldığını, davacı tarafından saptanmış kurallar gözetilerek yapılan bu mal ve hizmet teslimlerinin tüm belgelerinin davacı kurum tarafından denetlenerek usulüne uygun olduğu anlaşıldıktan sonra kendilerine ödemelerin yapıldığını beyanla davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; davacının davasının kabulüne, 180.123,22 TL’nin temerrüt tarihi olan 30.06.2012 tarihinden itibaren işlemiş yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davalının sahte ruhsatname ile yaptığı optisyenlik faaliyeti neticesinde davacı kuruma fatura ederek tahsil ettiği reçete bedellerinin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece “davalı …’ın hukuken geçerli olmayan gözlükçülük ruhsatnamesi olmadığı halde davacı kurum sigortalılarına hizmet verdiği, davalının davacı kurum ile imzaladığı sözleşme neticesinde; 28/05/2009- 05/05/2010 tarihleri arasında davacı kurumdan mal ve hizmet karşılığı adı altında 180.123,22 TL fatura bedelini tahsil ederek sebepsiz zenginleştiği” gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Her ne kadar davalı sahte ruhsatname sayesinde davacı kurum ile sözleşme imzalamışsa da, kurumdan tahsil ettiği reçete bedelleri karşılığında mal ve hizmet sunmuştur. Bu durumda davacı tarafın mal varlığında herhangi bir eksilme söz konusu değildir. Davacı sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre dava konusu
talebinde haklı olmadığı gibi, ayrıca taraflar arasındaki optik sözleşmesi hükümlerinde de dava konusu uyuşmazlığın ortaya çıkması halinde reçete bedellerinin iade edileceğine dair bir hüküm yer almamaktadır. Tüm bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne dair yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde. karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.