YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/6429
KARAR NO : 2021/5921
KARAR TARİHİ : 02.06.2021
MAHKEMESİ : ANTALYA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : DENİZLİ 4. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen istirdat davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun kabulü ile düzelterek yeniden esas hakkında verdiği kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı kurumla arasında 07/09/2010-04/09/2014 tarihleri arasında yapılan sözleşme ile … öğrenci yurdunda lokanta işletmecisi olarak hizmet verdiğini, sözleşmede kantin hizmeti bulunmamasına rağmen kendisinden lokanta-kantin işletmecisi olarak masraf tahsil edildiğini, haksız tahsil edilen bu masrafın davalıya karşı yapılan müracaatlarda dile getirildiğini ve kendisinden kesilen masrafın iadesini talep etmesine rağmen herhangi bir sonuç alamadığını belirterek; fazlaya ilişkin hakkı saklı olmak üzere kendisinden haksız olarak tahsil edilen 5.000,00 TL’nin hakkın doğum tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle, mümkün olmaması halinde yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 05/02/2018 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 105.828,26 TL’ye çıkartmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini dilemiştir.
İlk derece mahkemesince; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK)’nun 321. ve devamı maddeleri gereğince davanın ıslah edilmiş haliyle esastan kabulüne, 105.828,46 TL’nin davalıdan alınarak davacı …’e verilmesine, alacağa temerrüt tarihi olarak kabul edilen 23/05/2015 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine, karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince; Davalı vekilinin istinaf talebinin kabulüne, HMK’nun 353/1.b.2 ve 355.maddeleri uyarınca Denizli 4. Asliye Hukuk Mahkemesinin 12/04/2018 tarihli ve 2015/661 Esas, 2018/215 Karar sayılı kararının düzeltilerek, esas hakkında aşağıdaki şekilde yeniden karar verilmesine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu (HMK)’nun 321. ve devamı maddeleri gereğince davanın ıslah edilmiş(arttırılmış) haliyle esastan kabulüne, 105.828,46 TL’nin davalıdan alınarak davacı …’e verilmesine, alacağa temerrüt tarihi olarak kabul edilen 23/05/2015 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine, alınması gereken 7.229,14 TL karar ve ilam harcının davacıdan peşin alınan 85,39 TL peşin harç ve 1.721,90 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 1.807,29 TL’nin mahsubu ile eksik kalan 5.421,85 TL harcın davalıdan alınarak Hazineye irat kaydedilmesine, davacıdan peşin alınan 1.807,29 TL harcın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş ve hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalı Yükseköğrenim ve Kredi Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü’nün, 492 sayılı Harçlar Kanununa göre harçtan muaf olması nedeniyle kendisinden karar ve ilam harcı alınamayacağından aleyhine harca hükmedilmesine dair karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve kararının düzeltilerek onanması, HMK’nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasının I, II numaralı bentleri ve 1, 2, 4 ve 5.numaralı alt bentlerinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, I, II numaralı bentleri yerine ”1- İncelenen kararın usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu anlaşılmakla; davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE, 2- Davalı kurum harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, 3- Davacı tarafça peşin yatırılan 85,39 TL peşin harç, 27,70 TL başvurma harcı ve 1.721,90 TL ıslah harcı olmak üzere toplam 1.834,99 TL’nin 492 Sayılı Yasanın 31. Maddesi gereğince karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine, ” cümlesinin yazılmasına, sonraki bentlerin buna göre teselsül ettirilmesine ve III numaralı bendin 2 ve 3.numaralı alt bentlerinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına, yerine “2-İstinaf talebinde bulunan davalıdan peşin alınan 98,10 TL istinaf kanun yoluna başvurma harcının talep halinde davalıya iadesine, 3-İstinaf aşamasında davalı tarafından yapılan 45,10TL yargılama giderinin istinaf eden davalının üzerinde bırakılmasına, ” ifadelerinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle HMK’nın 370/2. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 02/06/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.