YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/6052
KARAR NO : 2021/6362
KARAR TARİHİ : 10.06.2021
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (TÜKETİCİ) MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı ile aralarında 24/01/2011 tarihli gayrimenkul satış sözleşmesi yapıldığını, sözleşme gereği Alaplı ilçesinde yapılacak binanın 7 nolu bağımsız bölümünün satışı hususunda anlaşıldığını, satış bedelinin 108.000 TL olduğunu, 73.000 TL nin peşin ödendiğini, 35.000 TL karşılığında ise Alaplı ilçesinde bulunan arsayı şirket adına tapuya tescil edileceğinin taahhüt edildiğini, sözleşmeye konu dairenin süresinde teslim edildiğini ancak davalı tarafın edimini yerine getirmediğini, davalıya ihtarname gönderildiğini, davalının sözleşmeye itiraz etmediğini ileri sürerek; davanın kabulü ile fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 35.000 TL alacağın 31/12/2012 tarihinden itibaren işleyecek sözleşmeden kaynaklı %4 faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; dava konusu sözleşmede …’nun davalı … sözleşmede temsil ettiği ispatlanamadığından husumet ehliyetinin olmadığı gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar, davacı tarafın temyizi üzerine, Yargıtay 13. Hukuk Dairesinin 04/04/2017 tarihli ve 2016/25263 Esas- 2017/3945 Karar sayılı kararıyla; uyuşmazlığın taraflar arasındaki konut satımına ilişkin olup tüketici mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak tüketici mahkemesi sıfatıyla yapılan yargılama sonunda, dava konusu sözleşme gereği yargılama esnasında vefat eden davalı …’nun edimini yerine getirmediği, mirasçıların murisin borçlarından sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş; karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalıların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2) Davalıların faize ve temerrüt tarihine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;Somut olayda, davacı ile davalı tüketici arasındaki uyuşmazlığın konut satımına ilişkin olduğu, ticari iş olmadığı, bu nedenle faize ilişkin hesaplamanın 6098 sayılı TBK’nın 120. maddesine göre azami oranı geçmeyecek şekilde temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz olması gerekirken, sözleşmede kararlaştırılan aylık %4 oranında faize hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Diğer taraftan; mahkemece; sözleşmeden kaynaklanan 35.000 TL alacağın temerrüt tarihi olarak sözleşmeye konu dairenin teslim tarihi olan 31/10/2012 tarihi kabul edilmiş ise de; davacı tarafından davalıya hitaben KDZ Ereğli 1. Noterliğinin 31.03.2014 tarihli ihtarnamesi ile; sözleşmeye konu dairenin tapuya tescili ile teslimi sağlandığı halde sözleşmede bahsi geçen Alaplı İlçesi 4-3 pafta 129 ada 187 nolu parselin devrinin yapılmadığını, ihtarnamenin tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde söz konusu parselin tedbirsiz ve şerhsiz olarak tesliminin talep edildiği görülmüştür. Her ne kadar ihtarnamenin tebliğine ilişkin dosyada bilgi ve belge yok ise de davalının 07/04/2014 tarihli cevabi ihtarnamesi bulunduğundan davalıya ihtarnamenin bu tarihte tebliğ edildiğinin kabulü gerekmektedir. O halde, 35.000 TL alacağın faiz başlangıç tarihinin 15/04/2014 tarihi (tebliğ tarihinden itibaren 7 gün içinde) olması gerekirken, dairenin teslim tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmiş olması da doğru olmayıp, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün düzeltilerek onanması HUMK’nın 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle yer alan “31.10.2012’den itibaren sözleşmede kararlaştırılan aylık %4 oranında faizi” ile ifadesi çıkartılarak yerine “15.10.2014 tarihinden itibaren yasal faizi” ifadesinin yazılmasına hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK’nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nın 440. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/06/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.