YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/4050
KARAR NO : 2021/1955
KARAR TARİHİ : 25.02.2021
MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı tarafın istinaf talebinin esastan reddine yönelik olarak verilen karar; süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, davalı tarafın istinaf başvurusunun bölge adliye mahkemesince esastan reddine ilişkin olarak verdiği kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince 10/09/2019 tarihli ek kararla nispi harcın süresi içinde tamamlanmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş olup bu defa davalı vekilince de yasal süresi içinde bölge adliye mahkemesinin 10/09/2019 tarihli ek kararı temyiz edilmiş olmakla; tarafların temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının davalı firmadan dava konusu Ankara İli, Mamak İlçesi’nde kain 50992 ada 1 parsel numaralı taşınmaz üzerinde bulunan 22 numaralı bağımsız bölümü, 28/06/2016 tarihinde tapuda yapılan devir işlemi ile satın aldığını, davalı yüklenici/satıcının inşaatı yarım bıraktığını ve arsa malikleri tarafından, davalı hakkında Ankara 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/358 Esas sayılı dosyası ile sözleşmenin geriye etkili olarak feshi talebi ile dava açıldığını, ayrıca Ankara 14. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/350 Esas sayılı dosyası ile arsa malikleri tarafından açılan dava ile de yüklenici tarafından, davacı ve dava dışı üçüncü kişilere devredilen taşınmazlara ilişkin olarak tapu iptal ve tescil talep edildiğini, söz konusu davalarda geriye etkili fesih ve tapu iptal tescil kararı verildiği takdirde davacının tapu kaydının iptal edileceğini, satış bedelinin tahsili talebi ile davalı hakkında Ankara 4. İcra Müdürlüğünün 2017/21075 Esas sayılı dosyası ile yapılan takibe davalının itiraz ettiğini, itirazın haksız olduğunu ileri sürerek davalının itirazının iptali ile davacı lehine icra inkar tazminatına hükmedilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine ilişkin karara karşı taraflarca istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince tarafların istinaf talebinin ayrı ayrı esastan reddine ve 10/09/2019 tarihli ek kararla davalının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından, hüküm ve ek karar karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Her ne kadar Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince davalının 22.07.2019 tarihli dilekçe ile temyiz başvurusu yaptığı, temyize konu kararın mal varlığına ilişkin olduğu dikkate alınarak eksik nispi temyiz karar ilam harcının tamamlanması için davalı tarafa muhtıra çıkartıldığı,
muhtıranın 30/07/2019 tarihinde tebliğ edildiği, bir haftalık kesin sürede eksik harcın karşılanmadığı gerekçesi ile davalının temyiz isteminin reddine karar verilmiş ise de davaların reddedilmesine karar verilmesi durumunda gerek istinaf gerekse temyiz başvurusu sırasında maktu harç alınması gerekir. Buna göre ilk derece mahkemesince davanın reddine karar verilmesi nedeniyle bu hükme yönelik istinaf başvurusunda maktu harç alınması gerekeceğinden ve davalının maktu temyiz harcı yatırdığının anlaşılmasına göre, istinaf mahkemesince davalının temyiz talebinin reddine dair karar hatalı olduğundan, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin davalının temyiz talebinin reddine ilişkin 10/09/2019 tarihli ek kararının kaldırılarak davalının temyiz talebinin esastan incelenmesi gerekmiştir.
2-)Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları ile temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere, hukuki ilişkinin nitelendirmesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
3-)Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir. Bölge Adliye Mahkemesince tarafların istinaf talebinin ayrı ayrı esastan reddine, bakiye 10.210,60 TL istinaf karar harcının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
492 sayılı Harçlar Yasası’nın 2. maddesinde “Yargı işlemlerinden bu kanuna bağlı (1) sayılı tarifede yazılı olanların yargı harçlarına tabi olacağı”, (1) sayılı Tarifenin III karar ve ilam harcı başlıklı 1/a madddesinde “Konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden binde 68.31 oranında nisbi harç alınacağı”, 1/e maddesinde de “yukarıdaki nisbetlerin Bölge Adliye Mahkemeleri, Bölge İdare Mahkemeleri, Danıştay ve Yargıtay’ın tasdik veya işin esasını hüküm altına aldığı kararları içinde aynen uygulanacağı”, 492 sayılı Harçlar Kanuna bağlı (1) sayılı tarifenin (III) kısmının ikinci bendinin (a)fıkrası uyarınca davanın reddi halinde maktu harç alınacağı belirtilmektedir.
Somut uyuşmazlıkta, nispi değere tabi bulunan davada, davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesi kararı aleyhinde davalı tarafça istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup, Bölge Adliye Mahkemesince tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine ve nispi karar ve ilam harcının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Ancak, davanın ilk derece mahkemesince reddine karar verilmiş olması karşısında davalı hakkında maktu harca karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu davalıdan 10.210,60 TL nispi istinaf karar harcının tahsiline karar verilmesi doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmeyeceğinden hükmün, 6100 sayılı HMK’nin 370/2. maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesi kararının düzelterek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdaki (1) bentte açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin reddine dair 10.09.2019 tarihli ek kararının kaldırılmasına, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacının tüm, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin verilen 04/07/2019 tarih, 2018/2112 E., 2019/1260 K. sayılı hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinin hükümden çıkarılmasına, yerine “492 sayılı Harçlar Kanunu’na ekli (1) sayılı tarife gereğince, alınması gereken 44,40 TL istinaf karar harcının davalıdan tahsiline,” ibaresinin eklenerek hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 25/02/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.