YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5646
KARAR NO : 2020/1794
KARAR TARİHİ : 27.02.2020

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Mut Asliye Hukuk Mahkemesine Tüketici Mahkemesi sıfatıyla açtığı dava ile alacak talebinde bulunmuştur.
Mahkemenin; kısmen kabulüne ilişkin kararının, Dairemizin 26.09.2018 tarihli ve 2016/21456 Esas, 2018/9068 Karar sayılı ilamı ile; davacı tarafın Bakanlık olması nedeniyle tüketici sıfatı taşımadığı ve bu kapsamda uyuşmazlığın 6502 sayılı yasa kapsamında kalmadığı belirtilerek davanın Asliye Hukuk Mahkemesinde görülmesi gerektiğinden bahisle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına ve yargılamaya Asliye Hukuk Mahkemesi olarak devam edilmesine karar verilmiş, yetkili ve görevli Mut Asliye Hukuk Mahkemesinin 14/02/2019 tarih ve 2018/759 Esas, 2019/108 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
6100 sayılı HMK’nın 373/4 ve geçici 3. maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Mut Asliye Hukuk Mahkemesinin Tüketici Mahkemesi sıfatıyla verdiği karar hakkında bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Mut Asliye Hukuk Mahkemesi esasa ilişkin yargılama yapıp, karar vermiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Mut Asliye Hukuk Mahkemesinin verdiği karar olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 14/02/2019 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “İstinaf” olup, görevli merciinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Adana Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, 27/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.