Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2019/5055 E. 2020/1182 K. 12.02.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5055
KARAR NO : 2020/1182
KARAR TARİHİ : 12.02.2020

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, Muratlı Asliye Hukuk (Tüketici) Mahkemesi’nde açtığı dava ile; elektrik fatura borcundan kaynaklı menfi tespit talebinde bulunmuştur.
Mahkemenin (tüketici mahkemesi sıfatıyla yaptığı yargılama sonucunda) davanın reddine ilişkin kararının, Dairemizin 11.05.2015 tarih ve 2014/14676 esas, 2015/8239 karar sayılı ilamı ile; taraflar arasında ticari amaçlı iş yeri aboneliği sözleşmesi bulunduğu ve davaya konu faturanın da bu aboneliğe ait olduğu, buna göre uyuşmazlığın çözümünde genel mahkemelerin görevli olup davaya genel mahkeme sıfatıyla bakılması gerektiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek davaya genel mahkeme (Asliye Hukuk Mahkemesi) sıfatıyla bakılmasına karar verilmiş ve yapılan yargılama neticesinde; mahkemenin 24/01/2019 tarihli ve 2018/296 Esas, 2019/26 Karar sayılı karar ile davanın reddine karar verilmiştir.
İş bu kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dava dosyası temyiz incelemesi yapılmak üzere Dairemize gönderilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 373/4 maddesi; “Yargıtayın bozma kararı üzerine ilk derece mahkemesince bozmaya uygun olarak karar verildiği takdirde, bu karara karşı temyiz yoluna başvurulabilir.” hükmünü, Geçici 3/2 maddesi; “Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 454 üncü madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur. Bu kararlara ilişkin dosyalar bölge adliye mahkemelerine gönderilemez.” hükmünü içermektedir.
Yukarıda açıklanan yasa maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Muratlı Asliye Hukuk Mahkemesinin Tüketici Mahkemesi sıfatıyla verdiği karar hakkında bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli mahkeme olan Muratlı Asliye Hukuk Mahkemesinin genel mahkeme olarak yaptığı yargılama neticesinde esasa ilişkin karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Muratlı Asliye Hukuk Mahkemesi’nin (genel mahkeme sıfatıyla) vermiş olduğu karar olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 24/01/2019 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “İstinaf” olup, görevli mercinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 12/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.