YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4351
KARAR NO : 2019/7309
KARAR TARİHİ : 01.10.2019
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki alacak davası hakkında Yargıtay 6. Hukuk Dairesince verilen 23.12.2014 gün ve 2014/3769 esas- 2014/14355 karar sayılı bozma ilamına karşı ilk derece mahkemesince verilen direnme kararının davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; Yargıtay Hukuk Genel Kurulu tarafından, ilk verilen hükmün davacı tarafından temyiz edilmesine rağmen davacının temyiz talebi konusunda inceleme yapılmadığı gerekçesi ile dava dosyası Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar; davacılardan …’nun davaya konu taşınmazda 25.11.2011 tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu, davacılar … ve … ’nın ise …’in çocukları olduğunu, 23.04.2013 günü mutfakta yemek yedikleri sırada mutfak dolabının ocakta kaynamakta olan çaydanlığın üzerine düşerek davacıların yaralanmasına neden olduğunu, binanın bakım eksikliklerinden doğan zarardan davalı kiralayan ve diğer davalı bina sahibinin sorumlu olduklarını belirterek şimdilik 1.060TL maddi, 35.000TL manevi tazminatın davalılardan tahsilini istemişlerdir.
Davalılar; davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece ihtilafın kira ilişkisinden kaynaklandığı ve görevli mahkemenin sulh hukuk mahkemesi olduğu gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiş, hüküm davacılar ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesince verilen 2014/3769 esas- 2014/14355 karar sayılı ve 23.12.2014 tarihli kararı ile ; “…uyuşmazlık tümü ile davacıların uğradıkları cismani zararın tazminine yöneliktir. Öte yandan davacı ile sözleşme ilişkisi bulunmayan davalı … hakkında bina malikinin sorumluluğuna dayanılarak dava açılmıştır. Uyuşmazlığın açıklanan bu niteliğine göre davanın çözüm yeri Asliye Hukuk Mahkemesi olup mahkemece uyuşmazlığın esasının incelenmesi gerekir…” gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozma kararına direnilmesine karar verilmesi üzerine dosya Hukuk Genel kuruluna gönderilmiş, Hukuk Genel Kurulunun 27.06.2019 gün ve 2017/3-460 esas- 2019/813 karar sayılı ilamı ile; “…Özel Dairece ilk kararı katılma yoluyla temyiz eden davacılar vekilinin temyiz itirazı hakkında inceleme yapılarak olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiş olduğundan Özel Daire bozma kararının ve direnme kararının
ortadan kaldırılarak, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının da incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesi gerekmiş,…” gerekçesiyle ilk derece mahkemesi ve Dairemizin ilk kararının kaldırılmasına ve davacıların ilk karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.
1-) Mahkemenin, 28.11.2013 tarihli ve 2013/249 – 2013/486 esas-karar sayılı kararı ile davanın görev yönünden reddine karar verilmiş, tarafların temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 23.12.2014 tarihli ve 2014/3769 E., 2014/14355 K. sayılı bozma kararı ile; hükmün sadece davalılar tarafından temyiz edildiği belirtilerek, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine; Hukuk Genel Kurulu tarafında, Özel Dairenin 23.12.2014 tarihli ve 2014/3769 E., 2014/14355 K. sayılı bozma kararı ile yerel mahkemenin 28.05.2015 tarihli ve 2015/101 E., 2015/227 K. sayılı direnme kararının kaldırılmasına, davacılar vekilinin ilk hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 3. Hukuk Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir. Bu durumda; Mahkemenin, 28.05.2015 tarihli ve 2015/101 – 2015/227 esas-karar sayılı kararı ile, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 23.12.2014 tarihli ve 2014/3769 E., 2014/14355 K. sayılı kararının kaldırılarak tarafların ilk hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine karar verilmiştir.
2-) Tarafların temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nun 2.maddesi hükmüne göre dava konusunun değer ve miktarına bakılmaksızın malvarlığı haklarına ilişkin davalarla, şahıs varlığına ilişkin davalarda görevli mahkeme, aksine bir düzenleme bulunmadıkça Asliye Hukuk mahkemesidir. Somut olayda uyuşmazlık tümü ile davacıların uğradıkları cismani zararın tazminine yöneliktir. Öte yandan davacı ile sözleşme ilişkisi bulunmayan davalı … hakkında bina malikinin sorumluluğuna dayanılarak dava açılmıştır. Uyuşmazlığın açıklanan bu niteliğine göre davanın çözüm yeri Asliye Hukuk Mahkemesi olup mahkemece uyuşmazlığın esasının incelenerek sonucu dairesinde bir karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle Mahkemenin 28.05.2015 tarihli ve 2015/101 – 2015/227 esas-karar sayılı kararı ile, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 23.12.2014 tarihli ve 2014/3769 E., 2014/14355 K. sayılı kararın kaldırılmasına, ikinci bentte açıklanan nedenlerle Mahkemenin, 28.11.2013 tarihli ve 2013/249 – 2013/486 esas-karar sayılı hükmünün HUMK’nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 01.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.