Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2018/7010 E. 2018/11893 K. 21.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/7010
KARAR NO : 2018/11893
KARAR TARİHİ : 21.11.2018

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı şirket ile aralarında 01.09.2011- 30.08.2012 dönemine ilişkin aylık 12.000.-TL +kdv bedelli kira sözleşmesi bulunduğunu, diğer davalı …’ın ise sözleşmede garantör olduğunu, davalı şirketin 03.12.2012 tarihinde anahtarları teslim ederek kiralananı tahliye ettiğini ancak 2012 yılına ait 11. ve 12. aylar kira bedellerini ödemediğini, alacağın tahsili için başlatılan takibe ise davalıların haksız olarak itiraz ettiklerini belirterek itirazın iptali ile takibin devamını ve davalılar aleyhine icra inkar tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, kira borcu bulunmadığını savunarak davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalıların yemin deliline yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
İspatın konusunu tarafların üzerinde anlaşamadıkları ve uyuşmazlığın çözümünde etkili olabilecek çekişmeli vakıalar oluşturur. HMK’nun ispat yükünü düzenleyen 190. maddesine göre ispat yükü; kanunda özel bir düzenleme bulunmadıkça, iddia edilen vakıaya bağlanan hukuki sonuçtan kendi lehine hak çıkaran tarafa aittir. Kanunun belirli delillerle ispatını emrettiği hususlar, başka delillerle ispat edilemez.
Kural olarak kira ilişkisinin varlığını ve aylık kira bedelinin ne kadar olduğunu ispat külfeti davacıya, davalı tarafından kabul edilen kira bedelinin ödendiğinin ispat külfeti ise davalıya düşer.
Somut olayda, davalılar kira bedelini ödediğini kanunda belirtilen usullere göre kanıtlayamamışlardır. Yıllık kira miktarına göre ödeme savunmasının tanık beyanıyla da kanıtlanma olanağı bulunmamaktadır. Ancak davalı taraf delil listesinde yemin deliline de dayanmış bulunduğundan, davalılar davacı tarafa ödeme hususunu yemin delili ile ispata imkan verilmelidir. Bu çerçevede, davalıların davacı tarafa ödeme hususunu ispat etmek için yemin teklif etme hakkının bulunduğu hatırlatılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile ahükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalılar yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21.11.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.