YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6847
KARAR NO : 2019/7743
KARAR TARİHİ : 10.10.2019
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı şirket ile aralarında 16/04/2007 başlangıç tarihli yedi yıl süreli kira sözleşmesi imzalandığını, yine bu sözleşmeye ek olarak hazırlanan 19/06/2012 tarihli sözleşme ile kira süresinin 15/04/2019 tarihine kadar uzatıldığını, davalı şirket tarafından gönderilen ihtarname ile 09/09/2014 tarihinde sözleşmenin feshedildiğinin ve anahtarların teslim alınmasının bildirildiğini ancak taşınmazın hasarlı olarak teslim edilmek istenmesi üzerine anahtarı teslim almaktan kaçındığını, meydana getirilen zarar ziyanın tespiti için tedbiren keşif yapılmasını ve tespit edilecek alacaklarının reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda dava değerini 293.336,62 –TL olarak belirterek eksik harcını tamamlamıştır.
Davalı ise; sözleşmeye uygun olarak kira sözleşmesinin feshedildiğini ancak davacı tarafın anahtarı almaktan kaçındığını, iş yerinde oluşan deformasyonların iklimden kaynaklı doğal zararlar olduğunu, binada bazı değişikliklerin yapıldığını ancak binanın statiğine herhangi bir zarar verilmediğini belirterek davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 260.108,80-TL tadilat masrafının davalıdan tahsiline yönelik olarak verilen karar Yargıtay 6.H.D.nin 11/10/2017 tarih ve 2017/2280-13731 E/K sayılı ilamı ile tarafların sair temyiz itirazları reddedilerek, davacının alacak istemine ilişkin anahtar teslim tarihinin araştırılması ve olağan ve hor kullanım değerlendirilmesi yapılması gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde; davanın kabulü ile; 246.284,42 TL tazminat ile 32.654,30 TL kira alacağı olmak üzere toplam 278.938,72 TL alacağın davalıdan alınarak davacıya verilmesine, 246.284,42 TL tazminat alacağı yönünden dava tarihinden itibaren reeskont faizi işletilmesine, karar verilmiş; söz konusu karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Dosyanın incelenmesinde; davacının dava değerini 293.336,62 TL olarak belirleyerek taleplerinin kabulü ile alacaklarının reeskont faiziyle birlikte tahsilini talep ettiği, Mahkemece; davacının davalıdan talep edebileceği alacak tutarının 246.284,42 TL tazminat ile 32.654,30 TL kira alacağı olmak üzere toplam 278.938,72 TL olduğunun tespit edilerek 246.284,42 TL tazminat alacağı yönünden dava tarihinden itibaren reeskont faizi işletilmesine karar verildiği anlaşılmıştır. Buna göre; davacının 278.938,72 TL yönünden talepte bulunmakta haklı olduğu kabul edildiğine göre, talebin 14.397,90 TL’lik kısmı reddedilmiştir. Reddedilen 14.397,90 TL üzerinden davalı lehine nispi vekalet ücreti hesabı ile 1.727,75 TL vekalet ücretine hükmedilmesi, ayrıca davacının talebi ve davalının da tacir olması karşısında hükmedilen faizin kabul edilen toplam 278.938,72 TL alacak tutarının tamamı üzerinden uygulanmasına karar verilmesi gerekirken yalnızca hükmedilen tazminat tutarı olan 246.284,42 TL üzerinden faiz uygulanmasına hükmedilmesi ve reddedilen kısım üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemiş olması doğru değildir.
Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK’nun 438 inci maddesinin yedinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle mahkeme ilamının hüküm fıkrasının 2. ve 3. bentleri kaldırılarak 2. bent olarak; ‘246.284,42 TL tazminat ile 32.654,30 TL kira alacağı olmak üzere toplam 278.938,72 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, sair temyiz itirazlarının reddine’ ifadesinin eklenmesi, yine mahkeme ilamının hüküm fıkrasına 5. bent olarak; ‘Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden kabul ve red oranı dikkate alınarak 1.727,75 TL nisbi vekalet ücreti takdirine, takdir edilen vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,’ ifadesinin eklenmek suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.