YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6799
KARAR NO : 2019/5299
KARAR TARİHİ : 11.06.2019
Davacı … ile davalı … arasındaki alacak davasına dair Giresun 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 06/05/2016 tarihli ve 2014/262 Esas 2016/324 Karar sayılı hükmün düzeltilerek onanması hakkında dairece verilen 31/05/2018 tarihli ve 2016/17904 Esas 2018/6142 Karar sayılı ilama karşı davalı vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kâğıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı belediyenin serbest piyasadan elektrik enerjisi alımına ilişkin açmış olduğu ihaleyi kazandığını, ihalenin kesinleşmesi üzerine davalı … ile sözleşme imzaladıklarını, davalı belediyenin önceki tedarikçisine olan borçları nedeniyle aboneliklerin devredilmediğini, bu durumun bildirilmesi üzerine davalı belediyenin borçlarını ödemek yerine ihaleyi haksız ve hukuka aykırı şekilde feshettiğini, imzalanan sözleşme dolayısıyla yaptığı 27.555,48 TL damga vergisi, 1.453,35 TL KİK bedeli, 16.539,10 TL karar pulu, 1.500 TL banka teminat mektubu komisyonu, 450 TL teklif dosyası içerik bedeli ve 500 TL ulaşım ve konaklama gideri olmak üzere toplam 47.997,93 TL giderin talep edilmesine rağmen davalı … tarafından ödenmediğini ileri sürerek; 47.997,93 TL’nin ödeme tarihlerinden işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalı belediyeden tahsilini talep etmiştir.
Davalı; davaya bakma görevinin idari yargıya ait olduğunu, esas yönünden ise önceki tedarikçisine borcu olmadığını belgeleyen tüketici ile ikili anlaşma yapmak zorunda olan davacı şirketin bu hususu yeterince araştırmadan ihaleye katıldığını, basiretli tacir gibi davranmayan davacı şirketin kendi kusuru nedeniyle uğradığı zararı talep edemeyeceğini, ayrıca Damga Vergisi Kanunu uyarınca damga vergisi ile karar pulunun vergi dairesi tarafından tahsil edilmiş olması nedeniyle talep edilemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; aldırılan bilirkişi raporu ile önceki tedarikçinin davalı belediyenin borçlarından dolayı aboneliklerin devrine muvafakat etmediği, bu nedenle davalı belediyenin ihalenin iptaline karar verdiği, Yargıtay’ın yerleşik içtihatlarına göre encümen kararında belirtilen iptal nedeninin mücbir sebep olarak nitelendirilemeyeceği, bu nedenle davalı belediyenin davacının zararını tazminle yükümlü olduğu gerekçesiyle; davanın kısmen kabulü ile toplam 46.971,40 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafın temyizi üzerine Dairemizin 31/05/2018 tarihli ve 2016/17904 Esas 2018/6142 Karar sayılı ilamıyla düzeltilerek onanmıştır.
Düzelterek onama ilamına karşı davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Temyiz ilamında belirtilen gerektirici nedenler karşısında HUMK’nun 440. maddesinde sayılan nedenlerden hiç birisine uygun olmayan davalı tarafın karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
2-Yerel mahkemece verilen karar, Dairemizin 31/05/2018 tarihli ve 2016/17904 Esas 2018/6142 Karar sayılı düzelterek onama ilamıyla; (…Davacı şirket, işin ticari olduğu iddiasıyla talep ettiği bedele ticari avans faizi uygulanmasını istemiş, mahkemece de bu talep uygun görülerek dava tarihinden itibaren ticari avans faiz yürütülmesine karar verilmiştir. Tarafların sıfatına göre hüküm altına alınan alacağa yasal faiz yürütülmesi gerekirken ticari avans faizine ve davacının ulaşım ve konaklama bedeli olarak 500,00 TL talepte bulunmasına rağmen HMK 26.madde de düzenlenen taleple bağlılık ilkesine aykırı olacak şekilde 660,72 TL ödenmesine karar verilmesi doğru görülmemiştir. Ne var ki, bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK’nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir…) gerekçesiyle düzeltilerek onanmıştır.
Ne var ki, kararın yazımı sırasında maddi hata sonucu “SONUÇ” başlıklı bölümde (…hüküm fıkrasında yer alan “ticari avans faizi” ibarelerinin çıkartılarak yerine “yasal faizi” ibareleri yazılması suretiyle hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilmesine,) şeklinde yazıldığı, taleple bağlılık ilkesi yönünden yapılması gereken düzeltmeye yer verilmediği bu kez yapılan inceleme ile anlaşılmakla, HMK’nun 304. maddesi uyarınca maddi hatanın re’sen düzeltilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın karar düzeltme isteminin reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle Dairemizin 31/05/2018 tarihli ve 2016/17904 Esas 2018/6142 Karar sayılı düzelterek onama ilamının “SONUÇ” başlıklı bölümündeki (… hüküm fıkrasında yer alan “ticari avans faizi” ibarelerinin çıkartılarak yerine “yasal faizi” ibareleri yazılması suretiyle hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilmesine,) şeklindeki maddi hataya dayalı yazımın (hüküm fıkrasında yer alan “46.971,40 TL” ve “ticari avans faizi” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine “46.810,68 TL” ve “yasal faizi” ibareleri yazılması suretiyle hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilmesine,) şeklinde düzeltilmesine, 11/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.