YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/6445
KARAR NO : 2019/8084
KARAR TARİHİ : 17.10.2019
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl davanın kabulüne, karşı dava yönünden kesinleşmekle karar verilmesine yer olmadığına yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, Şanlıurfa 1.Asliye Hukuk Mahkemesinde açtığı dava ile tazminat isteminde bulunmuştur.
Mahkemenin; davanın kabulüne ilişkin kararının, Dairemizin 2017/1821 esas 2017/3767 karar sayılı 23/03/2017 tarihli ilamı ile uyuşmazlığın kira ilişkisinden kaynaklandığı, görevli mahkemenin Sulh Hukuk Mahkemesi olduğu, Mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken işin esası incelenerek davanın esastan sonuçlandırılmasının doğru olmadığı gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilerek görevsizlik kararı verilmiştir.
Görevsizlik kararın kesinleşmesi üzerine, davanın yargılaması görevli Şanlıurfa 2. Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından yürütülmüş ve 04/04/2018 tarihli ve 2017/1140 Esas ve 2018/380 sayılı karar ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin 11/09/2019 tarih, 2018/727 Esas ve 2018/806 karar sayılı kararı ile temyiz incelemesinin Yargıtay ilgili dairesince yapılması gerektiği belirtilerek görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın Yargıtay ilgili dairesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 373/4 ve geçici 3. maddelerinin düzenleniş amacı, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlara karşı Yargıtay yoluna başvurulmasını ve karar kesinleşinceye kadar kanun yolu denetiminin Yargıtay tarafından yapılmasını sağlamaktır.
Diğer bir anlatımla, Yargıtay’ın verdiği bozma kararları üzerine verilen kararların tekrar Yargıtay denetiminden geçmesi, başka bir deyişle Yargıtay kararının istinaf yolu ile denetlenmesinin önüne geçilmesi amaçlanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta; Şanlıurfa 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı hakkında bozma kararı verilmiştir. Bu aşamadan sonra, görevli Şanlıurfa Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından esasa ilişkin yargılama yapılıp, karar verilmiştir.
Aleyhine kanun yoluna gidilen karar, Şanlıurfa Sulh Hukuk Mahkemesinin kararı olup, bu karar ile ilgili olarak Yargıtay’ın bir denetimi söz konusu değildir.
Bu itibarla, 04/02/2018 tarihinde verilen ve daha önce Yargıtay denetiminden geçmeyen kararın kanun yolu denetimi “İstinaf” olup, görevli mercinin Bölge Adliye Mahkemesi olduğu anlaşıldığından, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmek üzere ilk derece mahkemesine İADESİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 17/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.