YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4704
KARAR NO : 2019/267
KARAR TARİHİ : 17.01.2019
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; halen yıllık 20.000 Euro olan kira bedelinin 31.08.2012 tarihinden itibaren yıllık 60.000 Euro (137.520 TL) olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın husumet eksikliğinden reddine dair verilen karar Yargıtay 6. Hukuk Dairesince 12.05.2014 tarih ve 2013/16997 E. 2014/6086 K ilamı ile “…Davaya dayanak yapılan ve hükme esas alınan 01.09.2002 başlangıç tarihli ve 10 yıl süreli kira sözleşmesi kapsamından davalı şirketin tek başına kiracı olduğu anlaşılmaktadır. Bu nedenle sözleşmeyi şirket temsilcisi sıfatıyla imzalayan ve kiracı sıfatları bulunmayan şirket ortaklarınn davaya dahil edilmesine gerek yoktur. Dava doğru hasma yöneltilmiş olduğundan mahkemece işin esasının incelenmesi gerekirken eksik husumet nedeniyle davanın reddine karar verilmesi doğru değildir.” gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece; bozmaya uyma kararı verilerek yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne, 31.08.2012 tarihinden itibaren kira bedelinin yıllık 124.200 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre , davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalının, davanın tam kabulüne yönelik temyiz taleplerinin incelenmesine gelince; Davacı, yıllık kira bedelinin 31.08.2012 tarihinden itibaren 60.000 Euro (137.520 TL) olarak tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece kira bedelinin yıllık 124.200 TL olarak tespitine karar verildiği halde davanın kısmen kabulü yerine tam kabulüne karar verilmesi, yargılama giderlerinde bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz talebinin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.