YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4016
KARAR NO : 2019/278
KARAR TARİHİ : 17.01.2019

Davacı … ile davalı …Ş. aralarındaki kira bedelinin tespiti davasına dair … 7. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 12.11.2015 günlü ve 2015/374 E-774 K.sayılı hükmün düzeltilerek onanması hakkında dairece verilen 31.10.2017 günlü ve 2017/387 E-2017/14980 K.sayılı ilama karşı davacılar tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiştir.
Düzeltme isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Dairece 31.10.2017 tarih ve 2017/3087 E, 14980 K sayılı ilamı ile hükmün düzeltilerek onanması ilamına karşı davacı tarafından karar düzeltme talebinde bulunulduğu, ancak mahkemece 22.03.2018 günlü ve 2015/374-774 sayılı ek karar ile karar düzeltme isteminin reddine karar verildiği, davacıların bu kararı temyiz ettiği anlaşılmaktadır.
Karar düzeltme, Yargıtay’ın temyiz incelemesi sırasında vermiş olduğu (bazı) kararlarına karşı tanınmış olan (kendine özgü) bir kanun yoludur. Kanun yolu denince, kural olarak bir kararın üst mahkeme tarafından incelenmesi anlaşılır; mesela temyiz yolunda olduğu gibi. Oysa karar düzeltme yolunda, karar düzeltme talebi bu kararı vermiş olan Yargıtay dairesinde (veya aleyhine karar düzeltme yoluna başvurulan karar HGK kararı ise HGK’ da) incelenip karara bağlanır. Bu nedenle karar düzeltme yolu, (temyiz yolunun devamı niteliğinde) kendine özgü bir kanun yoludur (Prof. Dr. Baki Kuru HUMK Cilt 4 Sf 3455, 3456).
Buna göre; karar düzeltme dilekçesinin inceleme görevi mahalli mahkemeye değil Yargıtay’ın ilgili dairesine ait bulunmaktadır.
Bu itibarla … 7. Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 22.03.2018 günlü ve 2015/374-774 sayılı ek kararına karşı yöneltilen temyiz sebepleri yerinde görülmekle bu kararın kaldırılmasına karar verilerek işin esası incelendi.
Hüküm, kira bedelinin tespitine ilişkin olup, Sulh Mahkemesince verilmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanun’unun 440/III-1 ve 2.maddeleri gereğince; aynı yasanın 8.maddesinde gösterilen davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilemez. Dava, 440/III-2.madde de ayrık tutulan davalardan da değildir. Bu itibarla inceleme olanağı bulunmayan karar düzeltme dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davanın niteliği gereği karar düzeltmeye tabi olmadığından, karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan karar düzeltme harcının istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 17.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.