Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2018/1530 E. 2019/6841 K. 18.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1530
KARAR NO : 2019/6841
KARAR TARİHİ : 18.09.2019

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 24. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen alacak davasında ilk derece mahkemesince davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karara bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun usulden reddine yönelik olarak verilen kararın ,süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; bölge adliye mahkemesince davalı vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesinden sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, …,… tesisat numaralı abonelik kapsamında davalı kurum tarafından haksız ve hukuka aykırı olarak kayıp kaçak bedeli, dağıtım bedeli gibi değişik adlarda tahsil edilen bedellerin fazlaya ilişkin talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000 TL tazminatın davalıdan alınarak tarafına verilmesine, tahsilat tarihlerinden itibaren ayrı ayrı ticari faizin işletilmesine, yargılama gideri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalı tarafından yapılan tahsilatların Enerji Piyasası Denetleme Kurulu’nun kararlarına uygun olarak yapıldığını, istemin yerinde olmadığını, davacının davasının reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; açılan davanın konusuz kalmış olması nedeniyle “karar verilmesine yer olmadığına” karar verilmiş, hüküm davalı … vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince; dava değerinin 1.000,00-TL olduğu ve hükmün verildiği tarih itibariyle bu miktarın davalı yönünden HMK’nın 341/2. maddesinde açıklanan 3.110,00 TL istinaf başvuru sınırının altında kaldığı anlaşıldığından, HMK’nın 352.maddesi gereğince davalının istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bunun üzerine,Bölge Adliye Mahkemesinin 06.11.2017 tarihli ek kararı ile ; davada, temyiz talebinde bulunan davalı … yönünden aleyhine verilen kararın HMK’nın 362/1-a.maddesi gereğince temyiz edilemeyen kararlar kapsamında bulunduğu gerekçesi ile davalı … vekilinin temyiz talebinin miktar itibariyle reddine karar verilmiş; ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tüm bu açıklamalar çerçevesinde uyuşmazlık konusu incelendiğinde; hükmün verildiği tarih itibariyle temyize konu alacak miktarı gözetildiğinde, bölge adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar kesin niteliktedir. Bu nedenle temyizi mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesinin davalının temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 06.11.2017 tarih ve 2017/1269 Esas- 2017/1138 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygundur. Bu itibarla, karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenle temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 13,00.TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 18.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.