Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2017/9876 E. 2019/6593 K. 12.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/9876
KARAR NO : 2019/6593
KARAR TARİHİ : 12.09.2019

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen tespit ve alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda , davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; kardeşi …’ nun dava konusu taşınmazın 1/2 oranında paydaşı olduğunu, taşınmaz üzerindeki yapıda pek çok bağımsız bölümün bulunduğunu, diğer paydaşla anlaşamadıklarından Bakırköy 4.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2014/741 Esas sayılı dosya ile ortaklığın giderilmesi davasının görüldüğünü, taşınmaz üzerinde bulunan dükkanın davalıya diğer paydaş … tarafından 10.09.2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiralandığını, taşınmazın gerçek kira bedelinin 4.700,00 TL olmasına rağmen davalının davacı ile kardeşi kiralayan …’ nun ortak hesabına 900,00 TL yatırıp başkaca ödeme yapmadığını, 10.09.2014 -10.09.2015 dönemine ait kira bedelinin de aylık net 5.500,00 TL olarak kabul edildiğini ancak ortak hesaba veya davacıya hiçbir ödeme yapılmadığını, bu itibarla davalının toplam borcunun 23.900,00-TL olduğunu belirterek 10.09.2013 -10.09.2014 ve 10.09.2014-10.09.2015 dönemine ait kira paralarının tespiti ile fazlaya ilişkin talep hakları saklı tutularak payına düşen 1.000,00-TL kira parasının yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı hakkında açılan kira bedelinin tespitine ilişkin davanın reddine; Kira alacağına ilişkin davanın ise kısmen kabulü ile 4.000,00-TL kira alacağının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak, davacı kira bedelinin tespiti ile kira alacağının tahsiline karar verilmesini istemekle mahkemeden iki ayrı talepte bulunmuş, yargılama sırasında tamamlar
şekilde 23.900 TL üzerinden harç yatırmıştır. Mahkemece, kira alacağına ilişkin davanın 4.000 TL üzerinden kabul edildiği nazara alındığında reddedilen 19.900 TL üzerinden davalı lehine ayrıca nispi vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru değilse de , bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasına eklenmek üzere “Davalı kendisine vekil ile temsil ettirdiğinden alacak istemine ilişkin reddedilen 19.900 TL dava değeri üzerinden A.A.Ü.T’ne göre takdir edilen 2.388 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine ” ifadesinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.