YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7814
KARAR NO : 2019/4946
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
MAHKEMESİ : SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kiracılık sıfatının tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalı ile dava dışı önceki kiracı arasında imzalanan 09/06/2011 tarihli kira sözleşmesini 06/02/2013 tarihli onay yazısı ile devir aldığını, söz konusu devir işlemi yapıldığında bütün hak ve yetkilerin kendisine devir olunduğunu, 09/06/2011 tarihli ve 3 yıl süreli kira sözleşmesinin tarafların birbirlerine feshi ihbarda bulunmaması nedeniyle belirsiz süreli hale gelerek uzadığını, davalı … tarafından gönderilen tahliye isteminin ise hukuka aykırı olduğunu belirterek kiracılık sıfatının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; taşınmazın ihale ile kiraya verildiğini ve süre sonunda davalının fuzuli şagil olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece; ihale ile kiraya verilen dava konusu yerde 2886 sayılı yasa hükümlerinin uygulanması gerekeceğini belirterek davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hükmedilen harca ilişkin temyiz itirazlarına gelince; karar ve ilam harcı, maktu ve nispi olmak üzere iki çeşittir. (492 sayılı Kanun’un 15., 21. maddeleri). Bu anlamda davanın maktu veya nispi harca tabi olup olmaması, kural olarak dava konusunun para ile değerlendirilebilir olup olmamasına göre değişmektedir. Nispi harç, konusu belli bir değerle (para veya para ile değerlendirilebilen bir şey) ilgili davalarda, hüküm altına alınan değer üzerinden tarifedeki belli nispete göre alınan harçtır (1 Sayılı Tarife, madde III/1-a). Maktu harç ise, konusu belli bir değerle tespit edilemeyen davalarda ve davanın reddine ilişkin kararlardan alınan harçtır (1 Sayılı Tarife, madde III/2-a). Harçlar Kanunu’nun 16/1. maddesinde değer ölçüsüne göre harca tabi işlerde (1) sayılı tarifede yazılı değerlerin; tescil ve tapu kayıt iptali gibi gayrimenkulün aynına taalluk eden davalarda gayrimenkulün değerinin esas alınacağı öngörülmüştür.
Dava niteliği itibariyle konusu para ile değerlendirilebilen davalardan ise de; Mahkemece davanın reddine hükmedildiğinden maktu harcın tahsiline karar verilmesi gerekirken, “Alınması gerekli 1.731,66 TL harçtan peşin alınan 432,92 TL harcın mahsubu ile eksik 1.298,74 TL harcın davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına” denilerek fazla harca hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/ 7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 3 nolu bendinden alınması gereken harca ilişkin hüküm fıkrasının çıkarılarak yerine ‘Yatırılan harçtan 29,20 TL harcın mahsubu ile bakiyesinin istek halinde yatırana iadesine’ ifadesinin eklenmek suretiyle değiştirilerek hükmün düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.