YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7797
KARAR NO : 2019/4149
KARAR TARİHİ : 06.05.2019

MAHKEMESİ : SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen itirazın iptali- kiralananın tahliyesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davalı ile aralarında sözlü kira ilişkisinin bulunduğunu, mülkiyeti kendisine ait iş yerinde davalının 10/06/2007 tarihinden bu yana kiracı olarak faaliyet gösterdiğini, ödenmeyen kira alacağının tahsili amacıyla davalı aleyhine icra takibi başlatıldığını, haksız ve kötüniyetli itirazı nedeniyle takibin durduğunu, borcunu ödemekten kaçındığını ileri sürerek; itirazın iptali ile takibin devamına, davalı aleyhine icra inkar tazminatına hükmedilmesine, davalının kiracılık sıfatının ve 2007 yılından bu yana taşınmaz kira bedelinin tespitine, taşınmazdan tahliyesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davacının iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davacı ile aralarında düzenlenen kira sözleşmesi gereğince 10/06/2007 ile 10/06/2013 tarihleri arası taşınmaz kira bedelinin yıllık 35.000,00 TL, bu tarihten sonra yenilenen kira dönemi için ise yıllık kira bedelinin 72.000,00 TL olarak kararlaştırıldığını, kira ödemelerini gerek nakden gerekse kambiyo senetleriyle ya da davacıya kira bedeli karşılığı satmış olduğu pırlanta ve altın ile yaptığını, kira borcunun bulunmadığını savunarak; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, davalının …İcra Müdürlüğü’nün 2014/1125 Esas sayılı takip dosyasına vaki itirazının kısmen iptali ile takibin 175.000,00 TL asıl alacak ve 42.227,26 TL işlemiş faiz yönünden devamına, asıl alacağın % 20 si oranında icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline, davalının mecurdan tahliyesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava; kira alacağının tahsili ve tahliye istemiyle başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazına gelince;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesi uyarınca; konusu para olan veya para ile değerlendirilebilen bir şey olan davalarda avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında olmamak kaydıyla nispi olarak belirlenir. Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.
Somut olayda; mahkemece, dava değerinin 446.778,75 TL olduğu gözetilerek, davalı lehine reddedilen miktar üzerinden 19.723,09 TL nispi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile 24.476,72 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK’nun 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasından , ” Davalı kendisini bir vekille temsil ettirdiğinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre hesap ve takdir edilen 24.476,72 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” ifadesinin çıkartılarak yerine ” Davalı yargılama sırasında kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T.’nin 13. maddesinin 2. fıkrası gereğince hesaplanan 19.723,09 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya verilmesine,” ifadesinin yazılmasına, hükmün davacı yararına düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.