YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/7366
KARAR NO : 2019/3644
KARAR TARİHİ : 24.04.2019
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile aralarında 24.04.1996 başlangıç tarihli bir yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, 24.04.2015 tarihinden itibaren başlayan kira döneminde yakıt hariç belirlenen aylık 557TL kira bedelini davalının ödemeye yanaşmadığını belirterek 24.04.2015 tarihinden itibaren kira bedelinin aylık 557TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, halen ödenen 266.46TL kira bedelinin rayice uygun olduğunu savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 24.04.2015- 24.04.2016 kira dönemi için aylık kira bedelinin ( yakıt hariç) 292,06TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Somut olayda; Hükme esas alınan 24.04.1996 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli sözleşme konusunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmenin hususi şartlarının 10. maddesinde “kira müddeti dolduktan sonra yeni dönem için kira bedeli Bağkur Genel Müdürlüğünce belirlenecek komisyon marifetiyle yılda bir defa DİE tüfe endeksindeki artış oranından az olmamak üzere rayiç ve emsale göre yükseltilir. Kiracı bu şekilde belirlenecek kira bedelini kabul edecek buna göre tespit edilecek kira bedelini ödeyecektir. Artışa esas alınacak kira bedeli artışın geçerli olacağı kira döneminden bir önceki kira dönemine ait kira bedelidir” hükmüne yer verilmiştir. Davacı iş bu davada aylık kira bedelinin 24.04.2015 tarihinden itibaren 557TL olarak belirlenmesini istemiş, Mahkemece, yeniden kiralama halinde elde edilebilecek kira bedeli tespit edilerek hak ve nesafet kurallarına göre, davaya konu döneme ilişkin kira bedeli aylık 292.06 TL olarak belirlenmiştir. 5502 Sayılı Sosyal Güvenlik Kanun’un 35. maddesinin son fıkrasında Kurumun sahibi bulunduğu taşınmazların kira artış oranlarının, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranından az olmamak üzere rayiç değerle belirleneceği düzenlemesi bulunmakta olup hükmün gerekçesinde kira bedelinin hak ve nesafet kuralları gözetilerek belirlendiğinin yazılması doğru değil ise de; sonucu itibariyle hükümde aylık kira bedeli, yeniden değerleme oranı uygulanmak suretiyle belirlenmiş olduğundan, hükmün gerekçesinin düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün gerekçesinde yer alan ” …Dava konusu işyerinin yeniden kiralanması halinde getirebileceği kira parası, benzer nitelikteki taşınmazın kira sözleşmeleri incelenerek dava konusu yer ile karşılaştırılarak kira parasına etki eden hususlar üzerinde durulmak suretiyle yeniden kiralama halinde elde edilebilecek kira bedeli belirlenmiştir. Bu kira parası dikkate alınmak suretiyle hak ve nesafet kurallarına göre … ” ifadesinin çıkartılarak, yerine ” 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca her yıl belirlenen yeniden değerleme oranı uygulanmak suretiyle kira bedelinin 292.06TL olarak belirlenmesine…” ifadesinin yazılması suretiyle hükmün gerekçesinin düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 24.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.