YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4728
KARAR NO : 2018/11928
KARAR TARİHİ : 22.11.2018
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki elatmanın önlenmesi – ecrimisil – uyarlama davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davaya konu taşınmazı 08/02/1999 tarihinde satın aldığını, kooperatif mülkiyetinde bulunan 100 m² iki katlı taşınmazın 64 m² alt katını kullanan davalı şirketin fuzuli şagil konumunda olduğunu, davaya konu taşınmazın davacı kooperatif tarafından satın alınmasından önce köy muhtarı ile … İşletme Genel Müdürlüğü arasında akdedilen 27/09/1994 tarihli kira sözleşmesine geçerlilik tanıyabilmenin mümkün olmadığını, ileri sürerek davalının taşınmaza el atmasının önlenmesi ve 9.250 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davacı vekili 30/03/2015 tarihli ıslah dilekçesinde; HMK 176 ve devamı maddeleri uyarınca davanın tamamen ıslahıyla dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizleri ile birlikte aylık 0.001 TL olan kira bedelinin 500,00.-TL olarak uyarlanmasını talep etmiştir.
Davalı; taşınmazda işgalci olmadıklarını, kira sözleşmesine istinaden taşınmazı kullandıklarını, kira sözleşmesinin geçerli olduğunu, ıslah talebini kabul etmediklerini, yıllık kira bedeli 0.01 TL nin sembolik olarak belirlendiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davacının ıslah talebi dikkate alınarak, aylık kira bedelinin 01.09.2015 tarihinden itibaren aylık 220 TL olarak belirlenmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Dava harcına yönelik incelemeye gelince;
Karar ve ilam harcı, maktu ve nispi olmak üzere iki çeşittir. (492 sayılı Kanun’un 15.,21. maddeleri). Bu anlamda davanın maktu veya nispi harca tabi olup olmaması, kural olarak dava konusunun para ile değerlendirilebilir olup olmamasına göre değişmektedir. Nispi harç, konusu belli bir değerle (para veya para ile değerlendirilebilen bir şey) ilgili davalarda, hüküm altına alınan değer üzerinden tarifedeki belli nispete göre alınan harçtır (1 Sayılı Tarife, madde III/1-a). Maktu harç ise, konusu belli bir değerle tespit edilemeyen davalarda ve davanın reddine ilişkin kararlardan alınan harçtır (1 Sayılı Tarife, madde III/2-a). Harçlar Kanunu’nun 16/1. maddesinde değer ölçüsüne göre harca tabi işlerde (1) sayılı tarifede yazılı değerlerin; tescil ve tapu kayıt iptali gibi gayrimenkulün aynına taalluk eden davalarda gayrimenkulün değerinin esas alınacağı öngörülmüştür.
Dava niteliği itibariyle konusu para ile değerlendirilebilen davalardan olduğundan yukarıda açıklandığı üzere hüküm altına alınan aylık 220 TL den olmak üzere yıllık 2.640 TL üzerinden karar harcı alınması zorunludur. Mahkemece davacıdan 175 TL peşin harç alınmış, hüküm fıkrasında bakiye alınması gerekli harç 29,20 TL kabul edilerek fazla yatan harcın iadesine karar verilerek eksik harca hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK’un 436/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı tarafın temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle harca yönelik hüküm fıkrasında yer alan üçüncü bendin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine “Karar tarihi itibariyle alınması gereken 180,34TL karar ve ilam harcından davacı tarafça peşin olarak yatırılan 175 -TL harç tutarının mahsubu ile bakiye 5,34 -TL karar ve ilam harcının davalı taraftan tahsili ile hazineye gelir kaydına” ibaresinin, eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 22.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.