Yargıtay Kararı 3. Hukuk Dairesi 2017/4185 E. 2018/10822 K. 31.10.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/4185
KARAR NO : 2018/10822
KARAR TARİHİ : 31.10.2018

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davalının 01/09/2009 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiracısı olduğunu, davalının son ödediği kira bedelinin emsal taşınmazlara göre düşük kaldığını belirterek 01/09/2009 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık kira bedelinin net 20.000 TL olarak tespitine karar verilmesi istemiştir.Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 01/09/2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere kira bedelinin aylık brüt 16.875,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davalının hükmedilen vekalet ücreti ve yargılama giderlerine yönelen temyiz itirazlarının incelenmesinde; Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 9. maddesinde ” Tahliye davalarında bir yıllık kira bedeli tutarı, kira tespiti ve nafaka davalarında tespit olunan kira bedeli farkının veya hükmolunan nafakanın bir yıllık tutarı üzerinden tarifenin üçüncü kısmı gereğince hesaplanacak miktarın tamamı, avukatlık ücreti olarak hükmolunur. Bu miktarlar, tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde davanın görüldüğü mahkemeye göre belirlenmiş bulunan ücretten az olamaz.” düzenlemesi nazara alınmadan davacı yönünden yazılı şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi ve alınması gereken yargılama gideri miktarından kabul-red oranı dikkate alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7 maddesi hükmü gereğidir.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 3.bendinin hükümden çıkarılmasına ve yerine ‘Davacı tarafından yapılan ve aşağıda dökümü gösterilen yargılama giderlerinden davanın kabul ve red oranı gözönünde bulundurularak 404,68TLnin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, bakiyenin davacı üzerinde bırakılmasına,’ ibaresinin eklenmesine, yine hüküm fıkrasının 6. bendindeki “11.750,00 TL’’ rakamının çıkartılarak yerine ” 3.267,00 TL” rakamının yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacı tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK’nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK’nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 31.10.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.