YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2017/2007
KARAR NO : 2017/4495
KARAR TARİHİ : 03.04.2017
MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kira alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacılar vekili dilekçesinde ; davalı ile davacıların murisleri arasında 01.11.2008 başlangıç tarihli, 1 yıl süreli, aylık 550.-TL bedelli kira sözleşmesi imzalandığını, sözleşmenin 8. maddesinde “Aylık kira bedelinin kontrat hitamına kadar 550.YTL olup süresinde yatırılmayan kira paraları aylık %3 gecikme tazminatı ile tahsil edilecektir. “, 9. maddesinde “İkinci yılın kirası 01.11.2009 tarihinden itibaren aylık net olarak %10 artırılacaktır.” düzenlemesinin kararlaştırıldığını, davalının 2009 yılı için 3.070,00 TL, 2010 yılı için 7.266,00 TL, 2011 yılı için 8.784,00 TL, 2012 yılı için 9.660,00 TL, 2013 yılı için 10.626,00 TL, 2014 yılı için 973,50 TL kira bedeli toplamı olan 40.379,50 TL ve geciken her aya ilişkin %3 cezai şartı ödemediğini belirterek, ödenmeyen 40.379,50 TL kira bedelinin gecikilen her aya %3 cezai şart uygulanarak davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; Davanın kısmen kabulü ile 36.579,00 TL kira alacağının ödenmesi gereken gecikilen her aya uygulanacak %3 cezai şartla birlikte muacceliyet tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
01.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 344. maddesinde; “Tarafların yenilenen kira dönemlerinde uygulanacak kira bedeline ilişkin anlaşmaları, bir önceki kira yılında üretici fiyat endeksindeki artış oranını geçmemek koşuluyla geçerlidir” ve Kiracı aleyhine düzenleme yasağı başlıklı 346. Maddesinde de;” kiracıya kira bedeli ve yan giderler dışında başka bir ödeme yükümlülüğü getirilemeyeceği,
özellikle kira bedelinin zamanında ödenmemesi halinde ceza koşulu ödeneceğine veya sonraki kira bedellerinin muaccel olacağına ilişkin anlaşmaların geçersiz olduğu”, 6101 Sayılı Türk Borçlar Kanununun Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun Geçmişe etkili olma başlıklı 2. maddesinde; “Türk Borçlar Kanununun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kurallarının gerçekleştikleri tarihe bakılmaksızın bütün fiil ve işlemlere uygulanacağı”, aynı kanunun görülmekte olan davalara ilişkin uygulama başlıklı 7. maddesinde de;” Türk Borçlar Kanununun kamu düzenine ve genel ahlaka ilişkin kuralları ile geçici ödemelere ilişkin 76’ncı, faize ilişkin 88’nci, temerrüt faizine ilişkin 120’nci ve aşırı ifa güçlüğüne ilişkin 138’nci maddesinin görülmekte olan davalara da uygulanacağı” hüküm altına alınmıştır.
Kiracıyı koruma amacıyla getirilen TBK.nun 344 ve 346. maddelerindeki yasal düzenlemenin kamu düzenine ilişkin olduğu kuşkusuzdur. Bununla birlikte 6217 Sayılı Yasanın geçici 2. maddesinde değişiklik yapan 6353 Sayılı Yasanın 53. maddesine göre; kiracının Türk Ticaret Kanunun’da tacir olarak sayılan kişiler ile özel hukuk ve kamu hukuku tüzel kişileri olduğu işyeri kiralarında 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 323, 325, 331, 340, 343, 344, 346 ve 354’ncü maddelerinin 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı, bu halde kira sözleşmelerinde bu maddelerde belirtilmiş olan konulara ilişkin olarak sözleşme serbestisi gereği kira sözleşmesi hükümlerinin tatbik olunacağı da öngörülmektedir.
Somut olayda; Hükme esas alınan 01.11.2008 başlangıç tarihli ve 1 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Kira sözleşmesinde aylık kira bedelinin 550.- TL olduğu, her ayın ilk beş gününde peşin olarak ödeneceği, Hususi Şartlar bölümünde “süresinde yatırılmayan kira paralarının aylık %3 gecikme tazminatı ile tahsil edileceği ve ikinci yılın kirası 1.11.2009 tarihinden itibaren aylık net olarak %10 oranında artış yapılacağı kararlaştırılmıştır. Dosya içeriğinden kiracı davalının tacir olmadığı anlaşılmakta olup, mahkemece yapılacak iş; yukarıda belirtilen kanun maddeleri doğrultusunda gerekirse bilirkişi incelemesi de yapılmak suretiyle davacının talebinin değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve incelemeye dayanarak verilen hüküm doğru olmamıştır. Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı …ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK’nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.